‘Het geluid van de scheeps-turbines. Dat is Vlissingen’

VLISSINGEN - Helge Prinsen portretteert in de rubriek ‘Ik ben Vlissingen’ elke week een van haar stadsgenoten. Met haar korte portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.

Marleen Drijgers (64). Single. Geboren in Vlissingen. Oprichtster van Stichting Scheldekat. Vangt op verschillende locaties tussen de 400-500 zwerfkatten en 250 kittens per jaar op.

“Heb twee studies afgerond: economie en klassieke homeopathie. Woonde 28 jaar in Rotterdam. Was manusje van alles bij Jeugdtheater Hofplein en bij het Internationaal Filmfestival.”

“Maar ik heb me altijd een echte Vlissingse gevoeld. Omdat mijn vader bij het KNMI werkte, woonden we in het KNMI-gebouw op het Eiland. Voor mij het mooiste plekje van Vlissingen.”

“’s Nachts hoorde je de schepen door de sluizen gaan. Altijd waaien en wind tegen als je naar school fietste. Maar in de zomer trok je je bikini aan en was je heel de dag op het strand.”

“Toen m’n vader in 1994 ziek werd, ben ik teruggekomen. Een huis in de Walstraat. Daar werd ik geconfronteerd met het afschieten van de stadsduiven. De kogels vlogen om je oren.”

“En als ik ’s avonds voor het raam zat, zag ik hele slierten met zwerfkatten die de vuilnisbakken afstroopten. Ben toen begonnen met ze te vangen en castreren. Een ander deed het niet.”

“Vlissingen is een bijzondere stad. De zilte lucht. De geur van zeewier en laagwater. Zo heerlijk. Storm en grote golven. Het geluid van de scheepsturbines. Dat is Vlissingen. Mijn thuis.”