Annelies de Nooijer: 'Op toneel heb ik mezelf leren kennen'.
Annelies de Nooijer: 'Op toneel heb ik mezelf leren kennen'. Foto: Ruben Oreel

‘Maar ik had zó’n verlangen terug naar Vlissingen’

Door: Helge Prinsen Algemeen

VLISSINGEN - Helge Prinsen portretteert in de rubriek ‘Ik ben Vlissingen’ elke week een van haar stadsgenoten. Met haar korte portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.

Annelies de Nooijer (65). Single. 3 kinderen. Geboren in Goes. Is 14 jaar cassière bij de AH in de Aagje Dekenstraat. “Vind het heel leuk om even contact te hebben met al die mensen.”

“Ben vaak verhuisd. Heb overal in Nederland gewoond met man en kinderen. Maar ik had zó’n verlangen terug naar Vlissingen. Of all places. Gelukkig kreeg mijn ex-man hier een baan.”

“Ik zat te zingen op de fiets van blijdschap. Komt ook door de zee. Die had ik zo gemist tijdens het wandelen op de Veluwe. Ik hoef er niet elke dag heen. Als ik hem maar in de rug heb.”

“In 1996 keerden we terug naar hier. Het voelde alsof ik eindelijk vaste bodem had. Alsof ik thuiskwam. Een enorm gevoel van vrijheid. Werd meteen weer lid van de Zeeuwse Komedie.”

“Op toneel heb ik mezelf leren kennen. Een wereld ging voor me open. De karakters en emoties die je speelt, zitten al in jezelf en moet je eruit zien te halen. ’n Boeiend en leuk proces.”

“Wat ik ook graag doe is schilderijtjes schilderen. En one-liners en gezegdes verzamelen. Die schrijf ik op in een schriftje. Heb boven mappen vol liggen met zelfgemaakte feestliedjes.”

“Verder wandel ik vrij veel. Een favoriete plek van me is de Noorderbegraafplaats. Mooi in alle seizoenen. Dan loop je langs die stenen en dan denk je: die Vlissinger heb ik ook gekend.”



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief