Frans van Westenbrugge: ‘Waar ben ik nu beland?’

VLISSINGEN - Helge Prinsen portretteert in de rubriek ‘Ik ben Vlissingen’ elke week een van haar stadsgenoten. Met haar korte portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.

Frans van Westenbrugge (65). Getrouwd, 1 zoon. Geboren op Scheveningen. Kreeg in 1988 een baan als kok hier. Had ook restaurant De Sardijn. Is nu cateringmanager in de offshore.

“Een internationale crew. Ik zit over de hele wereld. Rio. New Orleans. Canada. Vijf weken op, vijf weken af. Elke keer als ik terugkom in Vlissingen zie je de veranderingen in de stad.”

“Ondanks dat er veel dure huizen worden gebouwd, blijft de mentaliteit toch die van een havenstad. Vind wel dat er meer onderscheidende winkels moeten komen dan nu het geval is.”

“Daardoor wordt de aantrekkingskracht groter. Een goed vegetarisch restaurant mis ik ook hier. In Vlissingen zie je duidelijk dat het toerisme steeds meer verspreid is over het jaar.”

“Vóór Vlissingen woonde ik in Amsterdam en Berlijn. Ik kwam hier in januari. De oude Scheldemuur stond nog in de Walstraat. Bijna niemand op straat. Dacht: waar ben ik nu beland?”

“Ook al voelde ik me welkom, het heeft lang geduurd voordat ik me op m’n gemak voelde. Inmiddels ben ik helemaal geaard. De duinen. Het landschap. De boerderijen. De schepen.”

“Met mijn gravelbike fietsen over het zand en door het bos. Lopen met de hond. Weet je, het is niet de stad die de verbinding vormt voor mij, maar de zee. De zee die blijft trekken.”