‘Ik heb de taal thuis geleerd door zelfstudie’

VLISSINGEN - Drie-en-een-half jaar geleden vluchtte Nour Akila (34) vanuit Syrië naar Nederland. Na enkele omzwervingen woont hij nu tot groot genoegen in Vlissingen, spreekt vloeiend Nederlands en werkt bij het COA in Middelburg. “Daar kan ik mensen helpen, het is echt heel mooi werk.”

Als zoon van een Palstijnse vader was Nour Akila in Syrië eigenlijk ook al een vluchteling. Hij studeerde er bedrijfskunde en werkte vervolgens zes jaar als boekhouder in de Verenigde Arabische Emiraten. “Maar toen liep mijn verblijfsvergunning af en die kon niet worden verlengd. Dus moest ik terug naar Syrië.” Terug in zijn geboorteland wist Akila niet wat hij zag. “Ik kwam terecht in een land in oorlog, overal kapotte gebouwen en omdat ik Palestijns ben was ik meteen verdacht voor de politie.” Om onder zijn dienstplicht uit te komen moest Akila achtduizend dollar betalen. “Ik was daar eigenlijk min of meer vogelvrij en werk was er ook niet te vinden. Het was niet te doen. Ik ben er drie jaar gebleven maar wilde er heel graag weg.”

Rusland
Akila kon een visum voor Rusland krijgen maar het lukte niet om daar te komen. Toen is hij via Afrika naar Nederland gekomen. “Vanuit Syrië ben ik naar Libanon gegaan, toen naar Dubai, Addis Abeba, Togo, Lissabon en van daaruit naar Amsterdam.” Zijn ouders liet hij achter in Syrië. “De familie is helemaal uit elkaar. Eén broer woont in Jordanië en de andere in Kathar.” Eenmaal in Nederland werd hij doorverwezen naar Ter Apel. “Daar ben ik tien dagen geweest voor registratie en interviews en ben toen naar Budel gegaan waar ik vier maanden ben geweest. Vandaaruit naar Gilze-Rijen en moest ik voor de rechtbank verschijnen en zo heb ik mijn status gekregen.”

Vlissingen
Akila koos bewust voor Vlissingen als plaats om zich te vestigen. “Ik had gehoord dat hier een zeevaartschool was en ik wilde graag op zee werken. Maar ik was te oud om nog te worden toegelaten dus dat is niet doorgegaan.” Akila spreekt ondertussen vloeiend Nederlands. “Het is een moeilijke taal om te leren maar als je iets wilt dan moet je het toch beheersen. Ik ben eerst voor taalles naar Scalda gegaan maar dat werkte niet voor mij. Er was in de klas teveel niveauverschil tussen de leerlingen en het ging erg langzaam. Dus heb ik de taal zelf thuis geleerd door zelfstudie.” Bij de provincie Zeeland kreeg Akila een werkervaringsplek bij de inkoop afdeling en de financiële afdeling. “Dat liep goed en daarna kon ik bij Rijkswaterstaat aan het werk. Maar door reorganisatie moest ik daar na zeven maanden weg. Ik ben een gelukkig man want twee dagen later werd ik al aangenomen bij het COA.”

Mensen helpen
Bij het COA heeft de Syriër zijn plek gevonden. “Het is heel fijn om iets voor mensen te kunnen doen, bij het COA kan ik mensen helpen. En omdat ik zelf in die situatie heb gezeten heb ik veel empathie voor de mensen. En voor hun ben ik een voorbeeld dat als je in jezelf geloofd het moet lukken om in Nederland een nieuw bestaan op te bouwen.” Hoewel hij vooral zijn familie en plekken uit zijn jeugd mist zal Akila nooit meer terug naar Syrië gaan. “Ik heb er teveel moeilijkheden ervaren, mijn leven en mijn toekomst zijn hier.”