Scouting de Watergeuzen viert jubileum Scoutcentrum Zeeland

VEERE - Op het kampeerveld HH, dat vernoemd is naar Herman Heyliger, een van de oprichters van het Scoutcentrum Zeeland, staat een bruine tent. Er komt rook uit de tent en er klinken piepjes en plofjes. De warrige professor Tempos Gronos de Wit komt naar de scouts toegelopen en zegt dat het helemaal mis is gegaan. Zijn tijdreismachine is op hol geslagen en de scouts moeten hem helpen. 

Door spellen te doen kunnen ze de tijd weer strak trekken en de professor helpen de tijdlijn te herstellen. Over het hele kampterrein zijn spellen te vinden. Kanoën, vuurtje stoken, estafettes, borden kapot gooien, armbandjes knopen. Het is er allemaal. Elise (25) en Irene (24) zijn verkennersleiding bij Scouting de Watergeuzen. Ze zitten op post, zoals dat heet. De hele dag komen er groepjes kinderen langs om bij hen over de lange slinger van drijvers, die in het water de ene steiger met de andere verbindt, te lopen. Elise: “Niet iedere verkenner of scout wil het risico lopen een nat pak te halen. Sommigen hebben echt geen zin om de slinger over te gaan.” Ze probeert een jongen te overtuigen, maar laat hem ook met rust als hij standvastig blijft. 

Vuurtje stoken
Op een ander veld staat Mike (18) kinderen uit te leggen hoe de kinderen een vuurtje kunnen aansteken. “Er zijn verschillende manieren en afhankelijk van hoe groot je vuur moet worden kun je het als een toren, piramide of sterrenvuur opbouwen. We houden het vandaag klein, zodat het snel brandt en de kinderen marshmallows kunnen roosteren. Daarna laten we het uitgaan voor het volgende groepje.” De wind trekt aan en dat is voor het beschutte veld waar de vuurtonnen staan niet zo’n probleem, maar bij de kano’s is het een uitdaging. De welpen krijgen nog een extra controle of het reddingsvest goed zit en dan mogen ze een peddel pakken. De leidster besluit wel, dat de kano aan een lang touw aan de steiger vast blijft. “Dan kunnen we ze gemakkelijk terughalen als ze zelf niet tegen de wind in komen.”