‘Nederlandse mensen lachen veel’

OOST-SOUBURG - In de rubriek ‘Nieuw-Vlissingers’ vertellen statushouders - vluchtelingen met een verblijfsvergunning - hoe zij in de gemeente Vlissingen terecht zijn gekomen. Waar komen zij vandaan? Hoe ziet hun leven er nu uit? In deze tweede aflevering vertellen Hivin Abdo en haar man Azad over inburgeren in een nieuw land. Rustig. Zo vinden Hivin (26) en Azad (34) het leven in Oost-Souburg. Ze wonen hier nu ruim anderhalf jaar, in een eengezinswoning met hun dochtertjes Maya en Cindy. “Cindy is hier geboren, dus ze is een beetje Nederlands”, vertelt Hivin. “Daarom hebben we haar een Nederlandse naam gegeven.” Familie Nog niet zo lang geleden woonden Azad en Hivin in Aleppo, met ruim twee miljoen inwoners de grootste stad van Syrië. Hivin studeerde Engels aan de universiteit en dacht eraan om later misschien tolk te worden of bij een bank te werken. Azad werkte al jaren als accountant. Door de oorlog sloegen ze op de vlucht en namen afscheid van elkaar. “Azad is hier eerder gekomen.” Later is het gezin herenigd. “We hebben in Nederland eerst vijf maanden in het asielzoekerscentrum in Katwijk gewoond en daarna kwamen we in Souburg terecht”, vertelt Hivin. Ze kan zich al aardig verstaanbaar maken in het Nederlands. Het gezin heeft het fijn hier, maar Hivin en Azad missen hun familie wel. “Mijn familie woont nog daar en het is wel een beetje gevaarlijk”, vertelt Azad. “Maar Syrische mensen zijn al gewend aan oorlog en bloed.” Hivins familie is ook naar Nederland gevlucht en woont in het Gelderse dorp Acquoy. Ze belt regelmatig met hen. Dan vertelt ze bijvoorbeeld over haar avonturen in de supermarkt. “Boodschappen doen is best moeilijk, want wat is wat?” Lachen Met de zorg voor hun twee kinderen, het huishouden en school vervelen Hivin en Azad zich niet. Ze leren Nederlands en Azad hoopt via een opleiding in Nederland hetzelfde werk te kunnen gaan doen als in Syrië. Hivin geniet van bezoek en mensen leren kennen. “Ik hou van Nederlandse mensen. Ze lachen veel. Als we kunnen kiezen, dan zouden we hier willen blijven. Maar ik zou graag dichter bij mijn familie wonen. Ze kunnen dan ook oppassen, zodat ik makkelijker kan gaan werken.” Bevalling De kinderen gedijen goed in Nederland, aldus Azad en Hivin. “Maya is blij om naar school te gaan en praat al goed Nederlands. In het weekeinde vraagt ze wanneer ze weer naar school mag. En binnen een uur kon ze al goed fietsen!” Maya speelt graag bij de buren. “We vertrouwen de buren en weten dat het goed is. Dat is heel fijn.” Cindy is in het ziekenhuis in Goes geboren. “De bevalling was spannend, maar we zijn heel lief geholpen.”