Tom Joziasse vindt het lintje een blijk van waardering.
Tom Joziasse vindt het lintje een blijk van waardering. Foto: Annet Eekman

Tom Joziasse gaat nooit met tegenzin naar de sporthal

Door: Britta Janssen Actueel

VLISSINGEN - De komende weken portretteert de Vlissingse Bode de inwoners die bij de lintjesregen in april een koninklijke onderscheiding ontvingen. Als eerste is het woord aan Tom Joziasse. De 64-jarige Vlissinger, geboren en getogen in Oost-Souburg, steekt al zijn hele volwassen leven tijd en energie in basketbal. Hij is mede-oprichter van BV Souburg en BC Vlissingen en zette het Zeeuwse basketbal op de kaart.

Een feestje, omdat de club dertig jaar bestaat? Dat was voor oprichter Tom Joziasse van Basketball Combinatie (BC) Vlissingen niet nodig. “We hadden het 25-jarig jubileum al gevierd en anders kun je wel bezig blijven”, aldus de nuchtere Joziasse. Dat was dan ook niet de hoofdreden dat een groep clubleden op donderdag 25 april bij elkaar kwam bij zandpaviljoen Pier 7 in Vlissingen. “Toen ik de burgemeester zag binnenlopen, dacht ik shit, ben ik er toch ingetrapt.”

Schoolteam

Een lintje hoefde voor Tom Joziasse ook niet per se, maar nu ziet hij het als blijk van waardering voor zijn vrijwilligerswerk. Al bijna vijftig jaar speelt basketbal een rol in zijn leven. “Sinds de middelbare school, daar basketbalde iedereen.” Hij was lid van het schoolteam van de CSW in Middelburg. Daarnaast heeft Joziasse jaren gekorfbald. “Gezellig, samen een wedstrijdje doen.” Op zijn zeventiende vertrok Joziasse naar Delft om scheikunde te studeren. Waar veel jongeren op dat moment stoppen met allerlei verplichtingen, richtte Joziasse juist een basketbalvereniging op in zijn geboortedorp. “Dat werd me gevraagd door de bond, dus deed ik dat”, verklaart hij. “De bond vond dat er hier ook een club moest zijn.”

Pionieren

Zo begon de vrijwilligerscarrière van de Souburger. In het weekeinde kwam hij vanuit Delft naar huis en was dan vaak met basketbal bezig. Ook korfbalde hij nog. Pas toen dat echt niet meer te combineren was met het basketbal, stopte hij daarmee. Door de jaren heen vervulde Joziasse allerlei functies in de basketbalwereld, zoals wedstrijdsecretaris en coach. “In het begin was het echt pionieren.” Zo stopte hij veel tijd in het opzetten van cursussen voor trainers en scheidsrechters. “Trainen met mensen die er verstand van hadden, dat kwam toen nog niet voor in Zeeland.”

Energie

Basketball Vereniging (BV) Souburg groeide en het niveau van het Zeeuwse basketbal ook. “Dat kwam door hard trainen en het geluk dat er talent rondliep. Met BC Vlissingen hebben we altijd op hoog niveau gespeeld.” Die club is in 1989 opgericht om een bredere basis te hebben om constanter te kunnen spelen. Waar er in Joziasses jeugd alleen een scholencompetitie was in Zeeland, verwierven de Zeeuwse basketballers later bestaansrecht in de nationale competitie. “Als ik iets doe, doe ik het graag goed. En succes motiveert. Op een gegeven moment hadden we als Zeeuws teampje ook wat te zoeken in de landelijke competitie, en later best veel zelfs. Met de meisjes ben ik bijvoorbeeld bij het Nederlands kampioenschap drie keer achter elkaar in de top drie geëindigd. Twee keer tweede en een keer derde. Dat geeft veel energie.”

Verslaafd

Joziasse, die inmiddels al jaren in Vlissingen woont, maar zich nog steeds Souburger voelt, vindt het mooi aan basketbal dat je als coach veel invloed hebt op het spel. “Anders dan bijvoorbeeld bij voetbal mag je bij basketbal zo vaak wisselen als je wilt. En je kunt time-outs nemen en de opstelling veranderen.” Hij vindt het jammer dat Nederland geen basketbaltraditie kent. “Het zit helaas niet in onze genen.” Terwijl je volgens hem echt geen twee meter lang hoeft te zijn om goed te kunnen basketballen. “Ik schiet gewoon van wat verderaf”, lacht hij. Joziasse is, zoals hij het zelf omschrijft verslaafd geraakt aan de sport. Nu hij met vervroegd pensioen is als natuurkundeleraar bij Scalda, de vroegere mts, doet hij ‘dagelijks wel iets’ voor het basketbal, zoals de website updaten, coachen en zaken rondom wedstrijden regelen. Ook gooit hij zelf nog wekelijks een balletje met de veertigplusclub. “Ik ga nooit met tegenzin naar de sporthal.”



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief