Het lintje van Piet Meesters: “Ik heb altijd alles met plezier gedaan”

HOOGERHEIDE – Piet Meesters uit Hoogerheide werd eerder dit jaar verrast met een koninklijke onderscheiding en benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Als vrijwilliger en bestuurder heeft hij een lange staat van dienst, waarvoor hij geheel terecht een lintje ontving. 

De dag dat hij zijn lintje kreeg, begon voor hem als alle andere dagen. “Totdat ik opeens een fotograaf met een telelens in de tuin zag staan. Ik dacht: ‘dat moeten we niet hebben’ en ik wilde hem al wegsturen, maar toen zei onze oudste dochter, die hier ook was: ‘kom maar verder’. En toen kwam vervolgens ook nog de burgemeester. Ik zei nog tegen hem: ‘Je bent hier verkeerd, hoor.’ Maar de burgemeester zei dat hij hier wel moest zijn.” Op het grasveld bij zijn duivenhok kreeg hij zijn onderscheiding opgespeld, ondertussen maar denkend waar hij dat lintje dan toch aan verdiend had. 

Klokken

De duivensport had daar alles mee te maken. “Toen ik zeven jaar oud was, kreeg ik mijn eerste duifje. Het was een duifje met een gebroken vleugel en of het een doffer of duivin was, dat weet ik niet. Maar het was het begin van een liefhebberij, want inmiddels ben ik al 75 jaar actief in de duivensport.” Hij begon bij postduivenvereniging de Pelikaan, ging naar Vlug en Eerlijk en zit nu bij De Luchtklievers. “Ik zat altijd bij de vereniging waar ik het dichtste bij woonde. Ik kwam in het bestuur terecht, maar eerst in de klokcommissie. Toen ik op een keer met mijn gehuurde klok bij het lokaal van Van der Poel in Woensdrecht aankwam, werd mijn klok verkeerd uitgelezen. Het scheelde een minuut. Normaal ben ik niet zo’n pietlut, maar het ging om het principe. Toen zei degene die de klokken uitlas: ‘ga jij hier maar zitten, ik lees geen klokken meer.’ En zo begon het.” 

Liefhebberij

Bij Vlug en Eerlijk was hij maar liefst 27 jaar voorzitter en bij de Luchtklievers is hij nu vijf jaar voorzitter. Ook was hij 13 jaar voorzitter van het Zuidwesthoek Union Fond (ZUF), waarin een rayon van de duivensport is ondergebracht. “Daarnaast ben ik ook al jarenlang secretaris van de klokkencommissie van het Nederlands Postduivenhouders Orgaan. In die functie heb ik meegeholpen aan het schrijven van diverse klokkenhandboeken, maar ook bij controles van mechanische klokken. Je maakt daarin van alles mee. En ja, soms ontdekten we ook weleens valsspelers. Tegenwoordig is valsspelen lastiger met elektronische klokken.” Voor Piet is de duivensport een liefhebberij. “Duivensport draait voor mij echt om het dier. Je hecht je aan bepaalde dieren en je hebt er gevoelens bij als een duif wint, gewond raakt of niet thuiskomt. Ik had bijvoorbeeld een duif die standaard twee rondjes maakte voor hij op de klep viel. Die is uiteindelijk 23 jaar geworden.”

Plezier

Naast vrijwilligersfuncties in de duivensport is Piet ook lid geweest van het oudercomité van de Plesmanschool en het overkoepelende schoolbestuur van de vroegere gemeente Woensdrecht (destijds alleen nog Hoogerheide en Woensdrecht). Daarnaast was hij ten tijde van Pastoor Alexander zo’n 13 jaar lang betrokken bij het parochieblad De Poging. “Ik heb altijd alles met plezier gedaan. Ik ben voorzitter geweest, maar ik hoef niet de baas te zijn. Ik volg alleen wel de regels en werk samen met de anderen voor de vereniging.” [n]