‘De derde helft is de verbindende factor in alles’

WOENSDRECHT - Verenigingen zijn vóór en van alle mensen. Een kantinebeheerder, voorzitter of lid. Iedereen heeft zijn of haar eigen verhaal. Wat ze met elkaar gemeen hebben, is de liefde voor het verenigingsleven. In rubriek ‘De Derde Helft’ schetsen we een portret van deze mensen. Deze week: lid Wvv’67 Leon Jansen.

Leon Jansen (26) is vanaf achtjarige leeftijd lid van voetbalvereniging Wvv’67 aan de Fortuinstraat in Woensdrecht. “Ik had toen niet zo gek veel met voetbal.” De liefde voor het spelletje groeide naarmate Jansen de mensen leerde kennen en zag hoe hecht en gezellig Wvv’67 is. Waar hij vroeger na de wedstrijd gelijk vertrok, is hij nu niet alleen bij de derde helft, maar ook bij de in zijn beleving vierde helft van de partij. “Veel van mijn vrienden voetballen in het eerste elftal. Als zij klaar zijn en aansluiten, begint voor mij een nieuwe helft.” De derde helft heeft, volgens de ervaren voorstopper, een rol gespeeld voor zijn functies binnen de club. “De derde helft is de verbindende factor in alles.” De supporters zijn de vrijwilligers, of andersom, zegt Jansen.

Trainer en bestuurslid
Op 15-jarige leeftijd begon Jansen als trainer en zo’n jaar later ook als bestuurslid. Het bekleden van verschillende functies bij de voetbalvereniging werd een onderdeel van zijn leven. Hij is activiteitencoördinator en was tot vorige week jeugdvoorzitter. Het vergde veel van hem en ook de uitvoering van zijn takenpakket leed eronder. Daarom doet Jansen een stapje terug. “Ik doe liever twee dingen goed, dan vier dingen minder.”

Jansen heeft de afgelopen tien jaar verschillende jeugdteams getraind. Zo ook de JO17-1. Hij werd gevraagd om in te vallen bij afwezigheid van de trainers. Dat deed hij met verve. “De generatiekloof was kleiner. Wat ik zei, kwam beter binnen.” Het klikte waarna hij het team tot de senioren training gaf. “Zo ben ik er ingerold.” Momenteel is Jansen trainer van de JO14-1. Volgens Jansen heeft een trainer, naast het ouderschap, de belangrijkste rol in de ontwikkeling van een kind. “Ik zie de kinderen opgroeien. Van bloemetjesplukkers tot aan pubers, wat het nu zijn. Wat ik doe, nemen zij over. Ik heb een voorbeeldfunctie en moet daarnaar handelen. De rol van een trainer wordt onderschat.”

Ambitie
Het spelen en succesvol zijn in het eerste elftal is niet meer de ambitie van Jansen. Dat terwijl hij ooit vaste selectiespeler was. De man van de club focust zich op dit moment op het begeleiden en ondersteunen van jongere spelers van het tweede elftal, het team waarin hij aanvoerder is. “Het geeft voldoening als spelers uit het tweede elftal bij het eerste elftal mogen spelen. Dat is jarenlang niet gebeurd.” Het verenigingsleven is voor Jansen een passie, nu hij zijn wortels in de club heeft zitten. “Wvv’67 is mijn tweede familie.”