‘Laat mij die cijfertjes maar doen’

PUTTE - Wout den Daas is een betrokken vrijwilliger in hart en nieren die zich al jarenlang inzet in organisaties van Zaandam tot Putte. In april kreeg hij een koninklijke onderscheiding opgespeld door de burgemeester.

Geboren en getogen in Alphen aan de Rijn moest Wout (77) op 14-jarige leeftijd van school, “omdat naar school gaan niet zo heel erg belangrijk werd gevonden”, vertelt hij. Wout werd jongste bediende ‘in het hout’ en heeft zichzelf verder kunnen ontwikkelen door vijf jaar naar de handelsavondschool te gaan. Durf om te praten had hij nog niet. Die kreeg hij pas toen hij bij een amateurtoneelvereniging toneel ging spelen. Dat kwam goed van pas toen hij lid werd van een tafeltennisvereniging in Zaandam waar hij inmiddels woonde. “Ik zeg er wat van als iets mij niet aanstaat”, zegt hij, in dit geval over de accommodatie van de tafeltennisvereniging. Hij kon gelijk als bestuurslid aan de slag en wist een gloednieuwe sporthal met zes tafeltennistafels en een kantine te bouwen, uniek voor Nederland. De jeugd in de vereniging bereikte de top in Nederland. ”Als je zelf je schouders eronder zet, kun je het een en ander bereiken.”

Cijferman
Inmiddels had Wouter promotie gemaakt op zijn werk en mocht hij specificaties uitrekenen. Hieruit is een liefde voor cijfers voortgekomen die een baan mogelijk maakte in het zuiden van het land als bedrijfsleider bij Houthandel Sneek. In 1989 trok hij met zijn vrouw Ank, afkomstig uit de Jordaan in Amsterdam, naar Putte. Hij is daar gaan biljarten, ook een balsport. “Voor je het weet, zit je dan in het bestuur.” Als echte cijferman is Wout niet alleen penningmeester van de biljartclub ‘De Biezen’, maar doet hij dit ook voor de EHBO-vereniging, Herwonnen Levenskracht, en de Bewoners en de Huurders Belangenvereniging. “Ik ben altijd aan het rekenen, tel zelfs de lantaarnpalen als ik onderweg ben.”
Je hebt binding met de vereniging, met de mensen en het voordeel is dat je financiën thuis, achter de PC kunt doen, vindt hij. Voor Wout is een van de belangrijkste dingen in een vereniging dat iedereen samen moet dóórgaan, terwijl niet iedereen het altijd met elkaar eens is. “Ik probeer bemiddelaar te zijn.”

Werkkloffie
“Laat mij die cijfertjes maar doen”, vond Wout, hoewel hij nu bij de EHBO-vereniging ook actieve EHBO’er aan het worden is. Hij heeft nog niet zo lang geleden een cursus reanimatie gedaan: “Ik zou het iedereen aanraden, je hebt er maar één avond voor nodig en je kunt dan levens redden.” De volgende cursus staat voor Wout al op de rol.
Toen vier jaar geleden Ank onverwacht overleed, heeft Wout vrij snel zijn maatschappelijke activiteiten weer opgepakt. ”Het geeft me erg veel voldoening. Maar niet dat ik een schouderklopje wil hebben.” Het was dan ook totaal een verrassing toen Wout ontdekte dat de bijeenkomst waarvoor hij was uitgenodigd in ‘De Biezen’, voor hem was. Hij ging er, achteraf tot zijn grote spijt, in zijn werkkloffie naartoe. Omdat hij dacht dat het ging om een vergadering over een uitbouw en hij wellicht al wat werkzaamheden moest verrichten. Zelfs toen er een groot gezelschap bleek te zijn inclusief de burgemeester had hij niet in de gaten dat het voor hém was. Hij is “vreselijk trots” op zijn lintje.

‘Gewoon doen!’
Wout zou graag jonge aanwas zien bij de vrijwilligers. “Gewoon doen’, zegt Wout over vrijwilligerswerk. “Er ontstaan vriendschappen doordat je samen dingen doet. Je hebt gesprekken die over méér gaan dan koetjes en kalfjes. Je houdt elkaar in de gaten. En besteedt aandacht aan elkaar in goede en slechte tijden.”