Jac Broos uit Hoogerheide.
Jac Broos uit Hoogerheide. Foto: Humphrey Hekhuizen

Lintje voor vrijwilliger Jac Broos

Door: Liesbeth van der Togt Algemeen

HOOGERHEIDE - Jac Broos is al meer dan 40 jaar een enthousiaste vrijwilliger. Hij zet zich op verschillende gebieden in voor meerdere verenigingen. In april kreeg hij, als dank en waardering voor zijn verdiensten voor de samenleving, een koninklijke onderscheiding opgespeld door de burgemeester.

Jac Broos (72) en zijn vrouw Annie kwamen als jonggetrouwd stel vanuit hun geboorteplaats Roosendaal in Hoogerheide wonen. Als bedrijfsleider detailhandel werkte hij in Hoogerheide en door heel Nederland voor andere filialen van de organisatie. “Ik vind Hoogerheide een fantastische plaats. Leuke mensen om mee om te gaan.” In zijn nieuwe woonplaats begon hij met vogels en voetbal.

Fotoreportage als lokmiddel
Jac was verteld dat om 11 uur ‘s ochtend een fotoreportage gemaakt zou worden met de kinderen en kleinkinderen. De hele familie zat er op zijn paasbest bij toen tot zijn grote verbazing de fotograaf vergezeld werd van de burgemeester en alle wethouders: “Het hele peloton zat erbij. Ik vond het fantastisch.” Jac, afkomstig uit een agrarische familie, had in Roosendaal bij de KPJ kennisgemaakt met vrijwilligerswerk. Toen hij in Hoogerheide kwam wonen werd hij lid van de vogelvereniging ‘Vogelvreugde’ en al gauw bestuurslid. Nu is hij nog steeds secretaris voor de club. “Ik heb op zolder 200 bekers staan. Heb alle prijzen in de vogelsport gewonnen die er te winnen zijn.” Prijzen winnen hoeft niet meer voor Jac. Hij vertelt bevlogen over de vogels, zowel over de groenlingen in de ruime volières in zijn achtertuin als over de merels daarbuiten: “Je hoort nu geen merels zingen vanwege de luchtvochtigheid. Als je ze weer ‘s avonds hoort, gaat het twee dagen later regenen, let maar op!”.

Van voetbalvereniging WVV naar METO
Samen met twee jonge buurmannen, “we voetbalden regelmatig een potje samen”, werd Jac lid van WVV waar hij al snel ook actief werd als jeugdleider en leider. Toen zijn twee zoons bij METO gingen voetballen ging hij zich daar inzetten: “Ik rolde van het een in het ander”. Zo werd hij daar ook leider en jeugdleider, is 21 jaar bestuurslid geweest. Als wedstrijdsecretaris was Jac elke zondag op het voetbalveld van half 9 tot half 6 aanwezig. “Er is altijd een aanspreekpunt nodig.” Zelfs bij familieverplichtingen zoals verjaardagen was het “Eerst voetbal, dan het feestje. Dan gingen we ‘s avonds.” Ook nu nog is Jac voor onderhoud dagelijks op het voetbalveld te vinden. En al gaat hij ook graag fietsen, “het vrijwilligerswerk zal voor mij nooit ophouden. Zonder vrijwilligers kan een vereniging niet draaien.”

Papierroute
Jac verzorgt, samen met nog 12 vrijwilligers, de ‘papierroute’ van METO. “Is extra inkomsten voor de club.” Hij helpt ‘s ochtends mee met het laden van de papiercontainers. “Daarna is het koffieklets met de vrijwilligers. Is altijd héél gezellig. Dan komt er van alles aan bod: voetbal, wielrennen en ook ‘wie er dood is’. “ Jac is er trots op dat ze, zelfs in de lastige covidperiode, het papierophalen hebben kunnen volhouden.”


De tijden veranderen
“De jeugd van nu heeft veel te doen, het is moeilijk jongere vrijwilligers te vinden. De jongste is 60. Er komt echter een tijd dat de jongeren het over móeten nemen. Als wedstrijdsecretariaat heb ik nu al drie keer verlengd.” Jac geeft aan dat iedereen zich kan aanmelden als vrijwilliger. “Je hoeft geen lid te zijn van de vereniging.” Hij heeft dankzij zijn vrijwilligerswerk veel sociale contacten: “Ik heb erveel mensen door leren kennen en je staat midden in de gemeenschap.”



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief