Hé-Cabaret- en Theatergroep is trots op jubilarissen

ZUNDERT - Hé-Cabaret weet jaarlijks veel publiek te lokken naar CultuurCentrum Zundert (CCZ). Zij speelt het ene jaar een familievoorstelling welke ook zeker voor kinderloze volwassenen de moeite waard is om te bezoeken. Het andere jaar zet zij een productie op de planken speciaal bedoeld voor volwassenen.  En alhoewel de naam cabaret suggereert dat men het publiek vooral aan het lachen maakt, is er zeker ook ruimte voor een serieuze klank waar de kijker stil van wordt en even moet slikken.  Dit jaar een extra buiging voor de vijf leden die ieder maar liefst 25 jaar lid zijn.

Hé-Cabaret is opgericht in 1986. De vereniging heeft in de loop der jaren zichzelf doorontwikkeld en is uitgegroeid tot een niet meer weg te denken fenomeen in Zundert. De vereniging telt zo’n 40 à 45 leden: daarvan zien we tien à twaalf mensen als speler op de planken. Achter de schermen is een productiegroep werkzaam welke verantwoordelijk is voor de techniek, de kleding en grime, het decor, de pr en de financiën. Na corso starten de repetitiebijeenkomsten en volgt een proces van schrijven, repeteren en (her)schrijven en blijven repeteren. Uiteindelijk is de volledige groep het hele weekend voorafgaand aan de première druk in de weer met het opbouwen van het decor en het perfectioneren van de voorstelling.

Verjonging

Jos en Elly zijn 25 jaar geleden samen lid geworden van het Hé. Zij hebben het idee om verjonging binnen de vereniging te stimuleren wel heel letterlijk genomen, want hun eigen dochter Marieke is nu ook tot de groep toegetreden. De club is eigenlijk altijd blijven verjongen. Natuurlijk heeft Hé ’t Jong daar mede aan bijgedragen. Elly was altijd heel actief bezig met de grime: echt iets voor haar omdat zij van origine schoonheidsspecialiste is. Vanwege gezondheidsredenen is Elly tegenwoordig vooral een zeer grote fan, ze komt meerdere keren kijken. “De eerste keer zie je alleen maar je eigen oogappeltjes op de planken en de andere keren zie je rest er om heen pas. Het is natuurlijk erg bijzonder om je man en dochter samen op het podium te zien acteren.” Jos is een goede ‘slechterik’! Die rol mag hij tenminste dit jaar als Koning Winter in de Wonderbloem vertolken. Jos wordt door de anderen omschreven als iemand met een positieve insteek en hij wordt gezien als verbindende factor binnen de groep. Hij heeft twaalf en een half jaar de voorzittershamer gehanteerd welke tegenwoordig in handen is van dochter Marieke. Jos vindt het mooi om te zien hoe de jeugd, ook op bestuurlijk vlak, haar verantwoordelijkheden neemt. “Het houdt de groep levendig en fris. Voorwaarde is wel dat de oudere generatie open staat voor nieuwe ideeën, en dat is gelukkig ook zeker het geval. Neem de vernieuwende ideeën van vorig jaar als voorbeeld: het publiek op het podium en heel veel water in de zinkende Titanic in de zaal van CultuurCentrum Zundert.

Vriendenclub

Paul en Annelia vormen een stel dat van aanpakken houdt, zo weten de andere jubilarissen te vertellen. Hij doet dat op het gebied van licht en geluid. Zij is praktisch ingesteld. Annelia speelt dit jaar het hulpje van Koning Winter. Ze geniet van de repetities en heeft eigenlijk geen voorkeur voor bepaalde type rollen. Ze vindt het gewoon heerlijk om lekker mee te doen. Ze zijn samen al zo lang lid dat de groep een vriendenclub is geworden. Zo’n hechte groep dat zelfs een datum voor een gezamenlijk weekendje weg is gepland. Annelia is dus voor op het podium te zien als speelster en achter in de zaal heeft Paul zijn stekkie als technische man. Paul heeft ook een paar jaar een bestuursfunctie vervuld. Hij is een technische man die dan ook het liefst met de vingers aan de knoppen zit. Hij is van het begin af aan betrokken bij de voorstelling en weet alles van het maken van een lichtplan. Hij weet precies wanneer welke microfoon aan en uit moet. Wanneer een speler achter de coulissen is mag deze natuurlijk niet meer hoorbaar zijn, mits betreffende speler een zangpartij meezingt op de achtergrond, dan moet de schuif weer op tijd open staan. Jos geeft aan dat het voor de spelers een gerust gevoel is dat Paul achter de knoppen zit. En mocht er zich plots een technisch probleem voordoen, zoals die ene keer dat de stroom uit viel, dan weet Paul dat in een mum van tijd op te lossen! Hij vlóóg naar de stoppenkast! Paul is zeer geïnteresseerd in de technische kant van een productie. Zelfs zodanig dat hij kaartjes voor musical de Lion King zo uit wist te kiezen dat hij samen met zijn Annelie pal naast de techniekbak zat, kon hij dat ook mooi bekijken!

Cijfertjes

Peter is volgens zijn medejubilarissen een praktische man. Hij ziet het werk en pakt het ook aan. Peter helpt mee met de decorwerkzaamheden. De vereniging voelt voor hem als een warm nest waar hij zich dus al 25 jaar lang thuis voelt, hij heeft er dan ook vele vrienden gemaakt. Peter is de man van de cijfertjes. Hij is een zuinige penningmeester volgens de anderen, maar hij houdt de club wel financieel gezond en dat is ook zeer belangrijk. Hij weet de juiste weg te vinden als het gaat om subsidies aanvragen en dergelijke. Boekhoudkundig ziet Peter het liefst een familievoorstelling. Zelf is hij trouwens met geen stok het podium op te krijgen. Nee, hij is meer iemand die zich achter de schermen nuttig maakt. Maar hij is een niet weg te cijferen man dus.

Veranderingen

Er is in de loop van die 25 jaar veel veranderd. Neem bijvoorbeeld het muzikale deel van een productie. Vroeger werd er op band meegezongen. Tegenwoordig wordt de muziek live gespeeld en live gezongen. Gert-Jan is degene die het muzikale deel voor zijn rekening heeft genomen en het naar een hoger plan heeft getild. De liedjes worden meestal zelf gecomponeerd en liedteksten altijd zelf geschreven. En om alles zo goed mogelijk te laten klinken wordt er tegenwoordig tijdens repetitieavonden ook aandacht besteed aan ademhalingsoefeningen die het zingen ten goede komen. “Toch is dat zingen voor publiek altijd spannend”, vindt Jos. Nog een verandering is de ontwikkeling van het geluid. Eerst hingen er richtmicrofoons, wanneer je daar als speler te ver van af was, was je niet goed verstaanbaar. Later werden de zogenaamde ‘druppels’ gehuurd. Deze geven de spelers veel meer bewegingsvrijheid aangezien ze als een druppeltje op de wang van de spelers vastgeplakt zitten. Tegenwoordig heeft de groep deze technische vernieuwing in eigen beheer.

Herhaling

De jubilarissen zijn het er over eens dat 25 jaar een lange tijd is maar aan de andere kant zijn er ook mensen die nóg langer lid zijn dan zij. Jos legt uit dat de geschiedenis zich eigenlijk herhaalt. Tijdens het opbouwweekend lopen er kleine kinderen rond van de leden die aan het helpen zijn. De kleine kinderen van toen zijn de jongvolwassenen van nu en sommigen daarvan werken mee aan de huidige voorstelling. Dit seizoen wordt ‘de Wonderbloem’ ten tonele gebracht. Een Russisch sprookje voor jong en oud. Het stuk is geschreven en geregisseerd door Lars van Hassel en bevat spanning, vrolijke muziek en humor. Deze humor geschiedt eens te meer over de kinderhoofdjes heen en wordt goed ontvangen door de volwassenen in de zaal. De kracht van de club is de saamhorigheid en de bereidheid van ieder lid om alles voor elkaar te krijgen. Het streven is volgens de jubilarissen om de club gezellig en gezond te houden . “Er zijn lange tijd veel mensen met een voorstelling bezig. En ook het publiek dat steeds in groten getale naar de voorstellingen komt, wordt vermaakt. We hopen dit nog heel lang, in welke vorm dan ook, te blijven doen”, besluit Jos Vriends. FOTO SASKIA ROKS