Kees Mutsters maakt na 49 jaar voor allerlaatste keer de krant op

ZUNDERT - Bijna 49 jaar in dienst bij één en dezelfde werkgever: weinigen zullen het Kees Mutsters (65) nadoen. Komende vrijdag neemt de Zundertenaar met een barbecue afscheid van zijn collega's van Uitgeverij de Bode. "Ik zal het werk heel erg gaan missen", zegt hij.

Als timmerman kwam hij op 16-jarige leeftijd van de LTS af, maar diep in zijn hart wist hij: 'Dit gaat mijn beroep niet worden, daar heb ik geen zin in'. Een tip bracht uitkomst: 'Bij Uitgeverij en Drukkerij Vorsselmans hebben ze personeel nodig, ga daar eens informeren'. Zo gezegd, zo gedaan. Al wist Kees Mutsters naar eigen zeggen 'niet eens hoe een drukkerij er uit zag'. Dat laatste was echter geen belemmering. Hij werd aangenomen. "Eigenlijk wilde ik per 1 september beginnen", vertelt Kees Mutsters. "Het werd echter een week eerder. 'Kun je niet al op maandag beginnen?' werd mij gevraagd. Toen ben ik op 23 augustus gestart. Vorsselmans zat echt te springen om personeel."

Handzetter

"Bij Vorsselmans heb ik vooral veel in de praktijk geleerd, al ging ik nog vier jaar lang één dag per week naar de grafische school Sint Joseph in Roosendaal. Daar heb ik een opleiding gehad als handzetter. In die functie ben ik ook begonnen. Met losse letters in spiegelbeeld en ondersteboven in de zethaak plaatsen moest toen nog het familie-handels drukwerk worden voorbereid. Later werkten we met loodzetsels en gingen we naar volledige regels met witregels en kaders voor boeken en de kranten. Weer later moest de krantenpagina's op papier worden opgemaakt via het nodige knip- en plakwerk. Dat was allemaal heel tijdrovend. Met de komst van de computer ging alles plotseling veel sneller, maar op dat moment vond ik het eigenlijk geen echt 'vak' meer. Het ambachtelijke werk betekende dat je als vakman dingen kon die anderen niet konden. Dat veranderde door de computer."

Nieuws

"In de beginjaren zat ik als grafisch medewerker bij Vorsselmans echt boven op het nieuws. Ik was altijd als een van de eersten op de hoogte van de familieberichten, zoals overlijdens en geboorten en het nieuws in weekblad Zundert. Het bedrijf gaf twee edities uit, weekblad De Boer en weekblad Zundert, waar we met tien tot twaalf man aan werkten. Op zeker moment werd dat aantal uitgebreid tot achttien verschillende edities van Weekblad de Bode. De uitgeverij en de drukkerij waren toen nog niet gesplitst en er liep zo'n zestig man personeel rond."

Koffiemuntjes

Kees Mutsters zelf werkte op drie locaties. "Van de Molenstraat 90-92 gingen we met Vorsselmans naar het nieuwe pand aan de Bredaseweg 26, waarna we als Uitgeverij de Bode verhuisden naar de Molenstraat 17. Het oude pand had echt historie, maar aan de Bredaseweg hadden we royaal de ruimte. Dat werkte heel fijn. Na de verhuizing naar het huidige pand kwamen we weer wat dichter op elkaar te zitten, maar het is wel een prettige werkomgeving." En zo bracht de tijd wel meer veranderingen met zich mee, vertelt hij. "Vroeger was het een echt Zunderts bedrijf met Zundertse mensen. Nu komt het personeel overal vandaan." Ook staat hem nog bij dat in het verleden iedereen aan het begin van de week tien koffiemuntjes kreeg uitgereikt, goed voor twee kopjes koffie per dag. "Wilde je meer koffie drinken, dan moest je zelf een kwartje betalen", herinnert hij zich.

Dicht bij huis

"Zelf heb ik het altijd fijn gevonden om dicht bij huis te werken", vervolgt hij. Ideaal, ik kan gewoon te voet naar mijn werk. Vroeger ging ik tussen de middag zelfs even naar huis om een hapje te eten. Dat is voor mij altijd voldoende reden geweest om niet voor iets meer geld buiten Zundert te gaan werken". Hoewel hij in die 49 jaar wel tweemaal met die gedachte heeft gespeeld, bekent hij. "Dat was bij de overgang van het echte handwerk naar de computer en bij de overgang naar het laatste computerprogramma twee jaar geleden. Daarmee had ik wel moeite. Voorheen was het altijd: 'Kees, bouw jij die pagina even om?' Dat deed ik dan in een handomdraai. Met het nieuwe programma ging dat wat moeizamer, al begint het nu weer terug te komen."

Oud

"Ik heb het werk altijd met veel plezier gedaan. Voor mij was het eigenlijk net zoveel hobby. Wat dat betreft vind ik het jammer dat ik moet stoppen. Daar heb ik best moeite mee. Nu ik met pensioen ga, voel ik me meteen ook zo oud. Ik zal het werk ook heel erg gaan missen."

Vrijwilligerswerk

Over wat hij straks met al zijn vrije tijd wil gaan doen, moet hij nog even nadenken, vertelt Kees Mutsters." Ik wil in ieder geval vrijwilligerswerk doen. Over wie, wat of waar, daar ben ik nog niet over uit. Mijn dochter zei al: 'Zal ik alvast een klusbriefje maken?'. Maar iets met bosbeheer, in de buitenlucht een beetje kappen in het bos, dat lijkt me ook wel mooi."