Trappistentrappers door de modder

WERNHOUT - Vele clubleden rijden graag een trainingsrondje op een doordeweekse avond, extra voorzichtigheid is geboden nu de avondklok is ingegaan.

Diegenen die overdag wel werken zie je vaak doordeweeks een rondje fietsen in de avonduren. Rond zeven uur, half acht vertrekken is dat op goed verlichte wegen best om te doen. Tegen negenen zijn ze meestal weer thuis. Maar nu, met de avondklok, is het misschien wel verstandig om de rit een stukje in te korten om te voorkomen dat het een duur ritje wordt. Je hond meenemen kan ook maar dat fietst zo ongemakkelijk.

Slik en modder
Net als bij het veldrijden op TV nemen ook bij ons de glij- en valpartijtjes toe tijdens de zondagse ritten in het veld. Het is al een tijd geleden dat het zo nat en glibberig was en daarmee wordt het steeds moeilijker om de hele rit op de fiets te blijven zitten. Soms glijdt je weg en moet er een voetje aan de grond en soms ga je zelf tegen de grond maar we kunnen wel een stootje hebben. Geluk bij een ongeluk dat we nu zoveel vrije tijd hebben, kunnen we zomaar de hele avond besteden aan het poetsen en onderhoud van onze fiets want die zit letterlijk en figuurlijk kop onder het slijk. Ook de slijtage aan remmen, ketting en tandwielen moet niet onderschat worden. Zand en modder kruipen overal tussen en blijft plakken en dat is funest, werkt als grof schuurpapier maar dan anders. Na het fietsen de zaak grondig schoonmaken dus en goed smeren.

Trainingen aanscherpen
Als we, tegen beter weten in, al eens op de weegschaal gaan staan zien we de wijzer steeds ietsje verder uitslaan, de spiermassa alweer toegenomen. Een goede reden om de trainingen nog wat aan te scherpen en er misschien zelfs nog een schepje bovenop te doen maar daar moeten de omstandigheden dan wel geschikt voor zijn. Met weinig wind, een zwak zonnetje en droog weer was zondag beslist zo’n geschikte dag. We zagen naast de vele ‘gewone’ ritten ook vooral veel lange ritten op de mountainbike. Naar Alphen om daar het parcours bij het Zand te rijden en dan weer terug met je besmeurde fiets. Maar ook Col du Kragge (noordelijk deel van de Brabantse Wal), Dorst, Vrachelse Heide en het Rucphens parcours werden intensief bezocht, en nagenoeg allemaal op de fiets heen en terug. Ook op de weg werden lange ritten gereden tot tegen de 120 km aan en dat is best intensief bij deze lage temperaturen en dan ook nog in je eentje.

Doorgaan
Op korte tijd hebben we veel drastische veranderingen meegemaakt die ons soms behoorlijk zwaar vallen. Maar we laten ons niet kennen, we gaan gewoon door. We houden ons aan de regels en blijven werken aan onze conditie. Want straks, als het allemaal weer mag, zullen wij er klaar voor zijn!