‘Repareren zit in mijn bloed. Problemen oplossen’

VLISSINGEN - Helge Prinsen portretteert in de rubriek ‘Ik ben Vlissingen’ elke week een van haar stadsgenoten. Met haar korte portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.

Guus Janssen (83). Weduwnaar, 3 kinderen. Geboren in Tilburg. Kwam in 1955 naar de zeevaartschool in Vlissingen. Begon in 1988 Techno Janssen dat deze maand de deuren sluit. 

“Zat altijd al met techniek te klooien. Het varen was niks voor mij. Maar een jaar gedaan. Ik verlangde naar Sjaan, mijn latere vrouw, die ik hier leerde kennen. Toen pas begon mijn leven.” 

“Ik werd radio-radarmonteur bij de marine. Heb meteen overplaatsing naar Vlissingen gevraagd. Mocht ik lekker alles repareren in de mottenballenvloot. Zo noemden ze de marine hier.”

“Ben vervolgens gaan werken als elektromonteur bij witgoed- en tv-winkel Feenstra en later voor mezelf begonnen vanuit huis. Dan zaten we gewoon met de klanten in de woonkamer.”

“Elke dag vrachtwagens voor de deur met spullen die we dezelfde dag nog moesten leveren. Sjaan deed het sociale aspect. Klanten door heel Vlissingen. Ook het hele woonwagenkamp.”

“Zo bouwde je dat op. Repareren zit in mijn bloed. Problemen oplossen. In weer en wind de daken op voor de antennes. Spannend. En het andere moment lag je onder een wasmachine.”

“Na mijn pensioen is de zaak overgenomen. Maar hij sluit helaas. De korte lijnen verdwijnen. Einde van een tijdperk. Het was het mooiste deel van mijn leven: Sjaan en Techno Janssen.”