‘Verloskunde is op een leuke manier veranderd’

HOOGERHEIDE - Bijna 40 jaar zat ze in het vak, Anne Osterholt, sinds 1996 actief als verloskundige in de gemeente Woensdrecht en omstreken.  Maar 25 januari is haar laatste werkdag bij Verloskundigenpraktijk Zuidwesthoek en op 27 januari neemt ze afscheid met een feestje in Café Steffies in Woensdrecht.

Anne begon in 1983 na haar afstuderen als verloskundige in Rozenburg, daarna Rijnsburg en vervolgens Rotterdam. “In Rotterdam heb ik elf jaar gewerkt tot we in 1994 voor het werk van mijn man naar deze regio verhuisden.” In 1996 ging ze aan de slag in de verloskundigenpraktijk met José Verstraten. “Ik heb tot haar pensioen in 2007 met haar samengewerkt. En ben daarna hier verder gegaan.” Het was wel een hele overgang voor Anne: van een stadspraktijk naar het platteland. “Het is hier veel rustiger, met 2 tot 5 keer per week een bevalling. Werken in de verloskunde in de dorpen is van een heel ander kaliber, met meer persoonlijk contact. Vroeger had je geen mobiel, alleen een pieper. Dan stond je bijvoorbeeld op de Blaak in Rotterdam en ging de pieper en moest je een telefooncel opzoeken om te vragen hoe het met de zwangere ging.” 

Veranderingen

Ook het vak zelf is op een leuke manier veranderd. “In het begin kreeg je pas bij drie maanden de kans om naar het hartje te luisteren met de doptone. Hoorde je dan niets, dan zei je ‘kom over twee weken maar terug’. Echo’s kreeg je niet eens. Dat zou nu niet meer denkbaar zijn. Het is een hele andere generatie.” Er ligt nu meer nadruk op het eerste trimester en er is meer aandacht voor de zwangere. “Mensen denken bewuster na over hoe ze willen bevallen. Ook preventie, anticonceptie na de bevalling en homeopathie spelen een grotere rol. Vroeger ging je als vrouw alleen op afspraak, nu gaat de partner vaker mee. En dan heb je dus de echo’s en prenatale screening, met onder meer 13 weken, 20 weken en de groeiecho’s. Verder is er veel meer samenwerking met gynaecologen door de eerste- en tweedelijns verloskundige.”

Memorabel

Hoeveel kinderen ze in al die jaren geboren heeft zien worden? “Ik heb geen idee hoeveel het er precies zijn geweest. Maar als je uitgaat van ongeveer 50 per jaar, kom je toch rond de 2.000 kinderen uit. Ik vind het nog steeds bijzonder dat je soms mensen op je spreekuur krijgt die je ooit zelf geboren hebt zien worden.” Er waren ook memorabele geboortes bij. “Ik hielp eens een vrouw met bevallen op het asielzoekerscentrum in de Wilhelminakazerne, in het gezelschap van een beveiliger. Of in Rotterdam, waarbij de oma een bekende Nederlandse bleek te zijn. Pas thuis wist ik wie oma was: Corry van Gorp.” Anne kijkt terug op mooie jaren als verloskundige. “Het contact met de mensen en collega’s Joyce en Sofie ga ik zeker missen en het meemaken van de nieuwe ontwikkelingen en het begeleiden van zwangerschappen. De onderbroken nachten, de vele vergaderingen en overleggen zal ik zeker niet missen.” Anne gaat straks genieten van haar twee kleinkinderen, het beoefenen en lesgeven van yoga, tuinieren en reizen met de zeilboot en camper. “Ik heb gewoon geen tijd meer om te werken.”

Het afscheidsfeestje van Anne is op 27 januari van 10.00 tot 11.30 uur in Café Steffies in Woensdrecht. Meld jezelf aan via Anne_ZWH@hotmail.com.