Lennart Schrauwen: 'Ik onderneem om een gezond bedrijf te hebben'
Lennart Schrauwen: 'Ik onderneem om een gezond bedrijf te hebben'
AAN DE KEUKENTAFEL

Lennart Schrauwen: ‘Ik probeer me te focussen op de zaken die ik echt belangrijk vind’

Door: Yvonne Vermeulen Algemeen

Ondernemers zijn vaak dag en nacht bezig met hun onderneming. Maar wat drijft hen? Wat is hun motivatie? En waar liggen zij ‘s nachts van wakker? In ‘Aan de keukentafel met...’ gaan we met hen in gesprek en gaan we op zoek naar het bijzondere verhaal dat zij te vertellen hebben. Deze week: Lennart Schrauwen.

Vertel, Lennart. Hoe ben je in dit vak gerold?

Ik kom uit een ondernemersfamilie. Mijn opa en oma verkochten kip op de markt en hadden een slachterij in Wernhout. Mijn vader is samen met zijn twee broers gaan samenwerken met opa en oma. Begin jaren ’80 hebben ze diverse winkels opgezet. Later werd dit een franchiseformule onder de naam Poeliershuis Schrauwen. In hoogtijdagen waren dit dertien winkels die allemaal bevoorraad werden vanuit ons moederbedrijf op Hazeldonk. Daar werd alles bereid en klaargemaakt. Dat was een parel van een bedrijf. Als gevolg van de dioxinecrisis, kwam de volledige productie eind jaren negentig stil te liggen en stortte alles als een kaartenhuis in elkaar. Ons moederbedrijf ging failliet, een gigantische klap!

Dus binnen de familie hebben jullie ook de zwarte kant van het ondernemerschap gezien?

Dat kan je wel zeggen, ja. Het heeft een aardige kras opgeleverd. Maar om op je vraag terug te komen: mijn vader heeft een doorstart gemaakt met een aantal winkels. Helaas is hij op relatief jonge leeftijd overleden in 2010. Ik was 23 jaar en studeerde toen nog, mijn oudere zus was al werkzaam in de zaak. We stonden voor de keuze om erin te stappen, maar eigenlijk was het geen echte keuze. We hebben de zaak voortgezet. 

Heeft deze voorgeschiedenis jouw kijk op ondernemen beïnvloed?

Ik heb er best wat van meegekregen, ondanks dat mijn vader de sores weg probeerde te houden van ons. Het belangrijkste dat ik er misschien heb uitgehaald is dat ik uit alles het beste wil halen en me daar volledig voor inzet. Als het dan niet lukt, kan ik mezelf recht aankijken in de spiegel en hoef ik mezelf geen verwijten te maken. Ik vind het ook niet erg om af en toe op mijn bek te gaan. Wat ik wél erg vind, is dat als ik achteraf eerder had kunnen weten dat ik andere keuzes had moeten maken. Als ik mezelf vergelijk met mijn vader zijn er best wat verschillen. Mijn vader was meer gedreven dan ik. Ik kan mijn werk wat makkelijker loslaten, maar misschien is dat ook wel een verschil in generatie. Het samenwerken met mensen en ondernemerschap is weer iets wat we allebei hebben. Ik kies ervoor mijn vrije tijd goed in te delen en vind het belangrijk de juiste balans te vinden tussen mijn gezin, vrije tijd en ondernemerschap. Dat we het bedrijf runnen met mijn zus en moeder, maakt het wel een stukje makkelijker. 

En waar ligt die balans dan?

Goeie vraag. Ik ben erachter gekomen dat er eigenlijk geen echte balans is. Op het moment dat je denkt de balans te hebben, verandert er weer iets. Dat kan zakelijk of privé zijn, waardoor je continue op zoek moet gaan naar een nieuwe balans. Je staat nooit stil, je moet door. Wat me wel helpt is dat ik probeer me meer te focussen op de zaken die ik echt belangrijk vind. En ik zoek mensen die me ondersteunen op gebieden waar ik zelf tekort kom.

Economische cycli volgen elkaar steeds sneller op. Wat betekent dat voor jou zaak?

Dat klopt. Vóór de corona hadden we altijd een redelijk duidelijk beeld van de markt, een jaar was best voorspelbaar. Dat is de laatste jaren erg veranderd. De ene ontwikkeling volgt alweer heel snel op de volgende ontwikkeling. Corona, grondstoffen, energieprijzen, consumentengedrag: het is een kunst om daar goed en snel op in te spelen. Het belangrijkste voor ons bedrijf vind ik toch om de kwaliteit omhoog houden, dat is en blijft de basis.

Heb je de ambitie om weer te groeien naar meerdere winkels?

Ergens zou ik het best willen. Of het haalbaar is, is een tweede. Mijn oom en tante hebben de winkel in Breda en de winkel in Roosendaal is van iemand buiten onze familie.  Solberg, die op de markt, staat zijn een neef en nicht. Verder groeien is lastig. We hebben een enorm ambachtelijk beroep, het kost heel veel tijd en energie om je dat eigen te maken. Ik zeg wel eens: kwaliteit maken is geen probleem, maar kwaliteit houden wel.

Leg uit...

Als je vandaag iets bij ons koopt en dat is goed van kwaliteit, is het de kunst om het product een volgende keer opnieuw op de juiste kwaliteit te bereiden. We werken met etenswaren daar zitten veel variabelen in. Groeien met nieuwe winkels in deze tijd is gewoon lastig. Probeer nog maar eens wat gefinancierd te krijgen, dat lukt gewoon niet. We zien zeker kansen om te groeien hoor, maar doen dat met ons assortiment. Zo zijn we enkele jaren geleden gestart met kippenpan.nl. Daarnaast zijn onze service en klantgerichtheid belangrijke pijlers. Ook bieden we een groot assortiment met kant-en-klaarproducten. Het mooie is dat mijn vader dat al jaren geleden zag. ‘Kant-en-klaar is de toekomst’, riep hij 20 jaar terug al. Hij heeft helemaal gelijk gekregen.

We zien veel ondernemers zoeken naar personeel. Hoe is dat bij jou?

Dat is echt lastig. Kijk, ik onderneem niet om mijn personeel aan de gang te houden. Ik onderneem om een gezond bedrijf te hebben. Onze mensen moeten zorgen dat mijn klanten tevreden zijn en meebouwen aan het bedrijf. Dan blijft het gezond en kan ik continuïteit bieden aan mijn mensen. En als dat goed gaat, is het ook leuk. Want samen aan succes werken is toch leuk? Ik maak me wel zorgen over de arbeidsmoraal van de jeugd. Hoor het mij zeggen op mijn 36e! Sollicitanten komen gewoon niet opdagen bij hun sollicitatiegesprek en alles moet tegenwoordig maar leuk zijn. Ik vraag me af waar dat naartoe gaat.

Over leuke dingen gesproken: je bent enige jaren terug ook toegetreden tot het bestuur van Stichting Bloemencorso Zundert. 

Dat is zeker leuk! Ik haal daar heel veel plezier en energie uit, heb daar passie voor, en vind het mooi om samen met een team iets te bereiken en weg te zetten voor de gemeenschap. Maar vergis je niet: het is een hele uitdaging om iedereen tevreden te houden. Mensen onderschatten echt wat er achter de schermen allemaal plaatsvindt. Ik moest daar in het begin ook enorm aan wennen. Er wordt namelijk wel heel makkelijk kritiek geleverd, terwijl men niet in de gaten heeft wat er achter de schermen allemaal gebeurt en welke consequenties sommige beslissingen hebben voor het grotere geheel. De druk en verantwoordelijkheden op vrijwilligers wordt ook steeds groter, mede door regelgeving. Je bent als bestuur soms de kop van Jut. Daar moet je wel tegen kunnen.

Vind je dat zo’n rol onderschat wordt?

Jazeker, ik ben bijna acht jaar voorzitter geweest van een buurtschap. Dan denk je dat je heel wat weet. Toen ik in het bestuur van het corso kwam, ging er een wereld voor me open. Het mag best wel eens gezegd worden dat het bestuur dit er vrijwillig bij doet naast werk en gezin. Het is niet erg om kritiek te krijgen, maar we moeten beslissingen nemen die gevolgen hebben voor veel mensen. Al moeten we natuurlijk zelf ook in de spiegel durven kijken als we een beslissing hebben genomen die achteraf niet goed uitpakt. 

Laatste vraag Lennart, met wie wil jij aan de keukentafel zitten?

Dat is een lastigste vraag... Met Frits van Eerd, ondernemer binnen het familiebedrijf Jumbo. Die man ademt gewoon retail. Het zijn nog echt oude kruideniers. Beleving creëren met je producten en de werkwijze, daar is hij goed in. Ik heb veel bewondering hoe hij zijn bedrijf gigantisch heeft uitgebreid. Ondanks het laatste nieuws (de Jumbo-topman is verdachte in een grote witwaszaak, red.). Hoge bomen vangen veel wind. Er spelen allerlei belangen en er is veel geld mee gemoeid. Laten we eerst maar eens afwachten wat er aan het licht komt. 

Paspoort

Naam: 

Lennart Schrauwen

Leeftijd:

36 jaar

Bedrijf:

Poelierhuis Schrauwen

Locatie: 

Etten-Leur en twee franchisewinkels in Roosendaal en Breda

Functie:

Met zus Susanne mede-eigenaar

Vriendin:

Milenca Stuyck

Kinderen:

Bente (5 jaar) en Ize (1,5 jaar)

Hobby: 

Corso en biljarten. Ik ben graag overal bij, maar heb wel keuzes gemaakt. Ik doe liever een paar dingen goed dan veel dingen half. Ik biljart op nationaal niveau in de eerste divisie Driebanden Groot , afgelopen jaar ook nog in België. Daar ben ik vanwege tijdgebrek mee gestopt.



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief