Henk Nieuwenhuis ontvangt zilveren Erepenning

THOLEN - Het Thoolse college besloot Henk Nieuwenhuis de zilveren erepenning toe te kennen vanwege grote bijdrage aan het vrijwilligersleven. De zilveren erepenning wordt minder vaak dan een lintje uitgereikt en is een vorm van waardering voor inwoners die zich inzetten voor de gemeenschap.

DOOR JACOLINE DE BOER

Henk Nieuwenhuis is pas sinds een aantal maanden gestopt met zijn vele vrijwilligersfuncties.Door meerdere gezondheidsproblemen heeft hij nu het vrijwilligersleven voorgoed vaarwel moet en zeggen. Nieuwenhuis zette zich jarenlang in voor verschillende organisaties, wilde zelfs vrijwilligerswerk in het buitenland gaan doen en werkte daarbij ook nog eens jarenlang als fysiotherapeut.

Iets te gezellig

Henk werd 77 jaar geleden geboren in Hardinxveld-Giessendam. In 1953 verhuisde hij naar Rotterdam. De middelbare school volgde hij in verschillende steden doordat het gezin vaak verhuisde. Dat Henk steeds van school moest wisselen vond hij niet erg. Hij zegt hierover: 'Het was altijd heel gezellig, soms iets te gezellig”.

Militair hospitaal

In de vierde klas bleef hij zitten en besloot de opleiding tot fysiotherapeut te gaan volgen. Hij werkte op verschillende plekken totdat hij in dienst ging. In het militair hospitaal behandelde hij eens een lid van de koninklijke familie. Na zijn dienstperiode werkte Henk nog even in Den Haag om vervolgens naar Tholen te verhuizen.

Trainer

In 1968 toen Henk net in Tholen woonde sloot hij zich aan bij de volleybalclub van Tholen. Hij werd er trainer en haalde in de loop der jaren verschillende diploma’s ervoor.

'Het was altijd heel
gezellig, soms
iets te gezellig'

Henk trainde tot 2004 diverse volleybalteams bij verschillende verenigingen en zat tevens in het bestuur van de regio. Het was eind de jaren 70 dat Henk nog veel meer vrijwilligersfuncties invulde. Zo werd hij voorzitter van de beheercommisie van de Meulvliet in Tholen. Dit deed Henk 8 jaar totdat de commisie werd opgeheven. Het was ook eind jaren 70 dat Henk bestuurslid werd van Uit op Tholen. Na een paar jaar stopte hij ermee met de mededeling dat zijn vrouw het van hem over zou nemen. In diezelfde periode was Henk ook voorzitter van het Koninklijk Genootschap voor Fysiotherapie, afdeling Zeeland een functie die hij 8 jaar op zich nam. Eind jaren 80 werd hij voorzitter van de Tholense Boys en nam hij daarvan een paar jaar later afscheid op het hoogtepunt. De Tholense Boys werden onverslagen kampioen, iets wat Nieuwenhuis nog steeds prachtig vindt.

Hartproblemen

In 2002 stopte Henk met zijn praktijk voor fysiotherapie. Henk zou naar Papoea-Nieuw-Guinea gaan om daar vrijwilligerswerk te doen in een klein ziekenhuis. Maar toen kwam naar boven dat hij forse hartproblemen had en twee zware operaties volgde. Zijn droom om naar PapoeaNieuw- Guinea te gaan was vervlogen. Henk zat niet bij de pakken neer en besloot als waarnemer fysiotherapie aan de slag te gaan tot 2013.

Thover

Ondertussen pakte hij ook het vrijwilligerswerk weer op. Henk werd raadslid namens de PvdA en werd regiovertegenwoordiger van Stichting STIN. STIN is een organisatie die veel heeft gedaan voor ICD-dragers. Al vrij snel na zijn tweede operatie waarbij er een ICD werd geplaatst ging Henk hieraan de slag. Hij gaf lezingen en voorlichting namens de stichting en was het aanspreekpunt voor heel Zuid-West Nederland. Daarnaast was hij redacteur van het magazine van de stichting en interviewde hij door heel Nederland artsen/onderzoekers. Vanaf 2014 liep Henk ook ieder jaar collecte voor de Alzheimerstichting en was hij tevens vrijwilliger bij de bibliotheek. En ook bij Thover is Nieuwenhuis geen onbekende. Hij was er voorzitter en zat in het openingsbestuur.

'Ik was er totaal niet op voorbereid maar ik ben zeer vereerd'

Plezier

Wegens ernstige gezondheidsproblemen heeft Henk in februari j.l. afscheid moeten nemen van het vrijwilligersleven. “Maar”, zegt hij:” Ik heb het altijd met veel plezier gedaan. Je rolt vaak van het één in het ander. Als je éénmaal iets doet word je al vaak gevraagd om er wat bij te doen. Soms moest ik ook wel eens nee zeggen. Maar als je een beetje gestructureerd leeft heb je veel tijd over. Ik heb geen idee wie mij heeft opgegeven om de penning te mogen ontvangen. Het was volkomen onverwachts en ik was er totaal niet op voorbereid maar ik ben zeer vereerd”, aldus Henk. [l]