Mario Manniën was compleet verrast en overrompeld met het hem toegekende lintje.  Foto: Johan Wagenmakers
Mario Manniën was compleet verrast en overrompeld met het hem toegekende lintje. Foto: Johan Wagenmakers Foto: Johan Wagenmakers

Geen vader-zonendag maar lintje voor Mario Manniën

Door: Johan Wagenmakers Algemeen

HOEVEN - Op vrijdag 24 april vond de jaarlijkse lintjesregen plaats. Door het coronavirus wel op een alternatieve manier. Burgemeester Heleen Rijnbach-de Groot belde de uitverkorenen op, terwijl de gemeentebode ondertussen een bos bloemen bracht. De versierselen die bij de Koninklijke Onderscheiding horen worden op een later en veiliger tijdstip daadwerkelijk overhandigd. De komende weken zetten we de gedecoreerden in het zonnetje. Deze week aandacht voor Mario Manniën (62), een van de vijf geridderden van Heemkundekring De Honderd Hoeven.

Vanaf 1993 tot 2019 was Mario binnen het bestuur van De Honderd Hoeven verantwoordelijk voor de communicatie met de leden en deed hij het onderhoud en het beheer van de website. Sinds 1997 organiseerde hij diverse lezingen en regelde hij de jaarlijkse fietstocht. Voor diverse jaarboeken tekende hij illustraties en schreef hij teksten. Een nieuwe baan die al zijn aandacht opeiste en wisselende werktijden waren voor Mario redenen om vorig jaar te stoppen met deze activiteiten. “Nadat ik 31 jaar, onder meer als unithoofd, gewerkt heb bij CZ en daarna 4 jaar een uitstapje naar een gerechtsdeurwaarderskantoor heb gemaakt, ben ik nu recovery-manager bij IKEA. Ik wilde nog een keer echt iets anders gaan doen. Zowel commercieel als creatief kan ik mijn ei nu kwijt. Ten opzichte van mijn vorige werkplekken is het nu véél dynamischer. Alles wat ik bij IKEA tegenkom is zoals ik graag wil werken,” vertelt hij.

Zeven keer

De moeder van Mario en de moeder van Wil van Oosterhout hadden vroeger elk een eigen snoeptentje op Bosbad Hoeven staan. “Daar hielp ik mijn moeder vaak mee en Wil op zijn beurt zijn moeder, zodoende kenden wij elkaar en werd hij een kameraad van mij. Hij heeft later de Heemkundekring opgericht en vroeg mij in 1994, omdat hij wist dat ik met stamboomonderzoek bezig was, om lid te worden. Dat deed hij onder het mom van ‘een keer of zeven per jaar bij elkaar komen meer niet’. Ik ben daarop direct in het bestuur gegaan, waarbij ieder zijn taak had. Wel bleek die ‘zeven keer per jaar’ uiteindelijk wel wat meer te zijn,” zegt hij lachend. “Wekelijks heb ik er vele uren ingestoken en het altijd met veel plezier gedaan.” Trots is Mario op de illustraties die hij bij de jaarboeken heeft gemaakt. “Als er verhalen instonden waar geen foto's van waren, vroegen ze mij om een tekening te maken. Dat deed ik altijd al hobbymatig en daarbij had ik mijn eigen stijl. In totaal heb ik zo’n 60 tekeningen gemaakt en bewaard, waarvan er 40 zijn afgedrukt.”

Fietsroutes

Het organiseren van de jaarlijkse fietstochtjes voor de Heemkundekring deed Mario ook altijd met liefde en plezier. “Dat heb ik zeker 16 jaar gedaan. Een route uitzetten van 25 tot 40 kilometer die altijd eindigde bij Café in den Bocht, want gezelligheid stond altijd voorop.” Via Anita Dielemans, voorzitter van de Hoevense Fietsvierdaagse, werd Mario vrijwilliger bij deze organisatie. “Vooraf rijd ik altijd een route helemaal na en tijdens het evenement zelf doe ik allerlei hand-en spandiensten." Verder is hij nog jeugdtrainer bij de voetbal geweest. “De kinderen gaan voetballen en je gaat mee. Hier heb ik ook veel voldoening van gehad.” Dat heeft Mario ook gehad aan het meedoen met een team aan de Roparun. “Dat heb ik vanuit CZ in 2009 naar Hoeven gehaald. Na vijf jaar was het goed. Ik had alles beleefd en gedaan en vond het superleuk om zo’n eens evenement mee te maken.” Tevens is Mario mede-oprichter van Buurtpreventie Bovendonk en houdt hij bij de Hoevense dialectkwis de standen bij.

Vrije dag

Omdat de uitreiking van de lintjes dit jaar op vrijdag 24 april was, hadden zijn zoons Michael en Jeffrey juist op deze dag de jaarlijkse vader-zonendag ingepland. “Ik dacht in verband met het coronavirus dat het niet door kon gaan, maar mijn vrije dag stond toch al vast dus bleef ik gewoon thuis. Om tien uur had ik de burgemeester aan de telefoon en kwamen mijn kinderen en kleinkinderen door de poort naar binnen. Ik was compleet verrast en overrompeld. Met het lintje ben ik heel blij en content. Ik vond het leuk als iemand een lintje kreeg, maar had het mezelf niet zo snel toegeëigend. Het is toch een waardering, hoewel ik het gedaan heb omdat ik het zelf leuk vond,” besluit Mario.

Mario deelt de routes uit tijdens de heemkundefietstocht van 2009.   Foto: privébezit


Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief