Afbeelding
Foto: Johan Wagenmakers

Echtpaar Van der Kraan viert diamanten huwelijk: ‘Hebben wel vijf campers versleten’

Door: Johan Wagenmakers Algemeen

OUDENBOSCH  - Op 7 april 1964 zijn Wim van der Kraan (83) en Bep van Leeuwen (81) in Den Hoorn met elkaar voor de wet in het huwelijk getreden. Een week later op 14 april werd het huwelijk kerkelijk ingezegend. “14 april is de datum die wijzelf altijd aanhouden. Dan telde het huwelijk in die tijd pas echt”, zeggen ze. Het huwelijk heeft drie kinderen, vier kleinkinderen en twee achterkleinkinderen voortgebracht. Burgemeester Bernd Roks kwam de feestelingen namens de gemeente van harte feliciteren.

Beide echtelieden zijn geboren en getogen in het Westland. Bep komt uit Schipluiden, waar haar ouders een tuinbouwbedrijf hadden en Wim komt uit Wateringen. Ontmoet hebben ze elkaar op dansles in Delft. “Ik vond het heerlijk om te dansen. Eerst kwamen de boeren en dan de studenten. Wim had een oogje op mij, maar ik danste niet graag met hem omdat hij geen ritmegevoel had”, lacht ze.

“Iedere keer kwam hij weer afklappen - zoals ze dat noemden - totdat ik zei dat hij mij rustig moest laten dansen en dat ik toch wel met hem mee zou gaan.” Een van de jongens waar Bep mee danste liet merken dat Wim geen kans bij haar had. “Hij riep tegen mij: ‘Hoeveel pijpen heeft jouw vader?’ Dat zeggen ze in het Westland tegen elkaar om aan te geven hoe rijk iemand is”, vult Wim aan.

Bakfiets

Bep heeft voornamelijk huishoudelijk werk gedaan. “In het bedrijf van mijn ouders hielp ik uiteraard mee en mijn opa van moeders kant had een café met een speeltuintje erbij, waar ik een paar dagen per week werkte.” Wim is afgestudeerd als bakker en wilde daarnaast graag kok worden. In de Indische buurt in Den Haag had hij werk gevonden. “Daar stond ik meer af te wassen dan te koken. Mijn oom had een kasbouwbedrijf en nadat ik het in Den Haag niet meer zag zitten, mocht ik bij hem meehelpen bouwen.”

Toch ging het met zijn werkzame leven een hele andere kant op. “Ik ben daarna hovenier geworden en kon een bestaand bedrijfje overnemen. Mijn bezit bestond uit een bakfiets en wat materiaal. Heen en weer fietsen en dan daar het werk doen, meer zat er in het begin niet in. Later kwam daar een tuinbouwbedrijf bij”, gaat hij verder. Omdat Wim gezondheidsproblemen kreeg moest hij noodgedwongen al op vrij jonge leeftijd alles verkopen en een reguliere baan zoeken. “Ik had veel in de slik gelegen, ben veel aan mijn beide knieën geopereerd en het lukte gewoon niet meer.”

Saint Louis

In een vakblad van de bloemisterij zag hij een vacature staan bij Saint Louis in Oudenbosch voor het leiding geven aan de tuinploeg. Buiten medeweten van zijn vrouw besloot hij bij de broeders te solliciteren en werd hij aangenomen. “Daar was ik eerst niet zo blij mee. Je kunt verhuizen wat je wil, maar ik ga wel iedere zondag naar mijn moeder toe, zei ik tegen hem.”

Dus belandde het gezin in 1976 in een huis aan de Zoutlaan, waar het echtpaar een kleine 50 jaar later nog steeds woont. “Bij de broeders stuurde ik de mensen aan en hielp ik zelf ook mee.” Na zeven jaar tot volle tevredenheid daar gewerkt te hebben werd Wim definitief afgekeurd en kwam als jonge veertiger thuis te zitten. “Voor mijn knieën was het goed dat ik veel fietste en als liefhebberij ben ik vogeltjes gaan houden”, verzucht Wim daarbij. 

Fietsen

Het echtpaar ging ook graag en veel op vakantie. “We hebben wel 5 campers versleten en hebben heel het vaste land van Europa doorkruist. De natuur in Tsjechië en Hongarije heeft de meeste indruk op ons gemaakt.” Wim heeft drie keer de fietstocht naar Santiago de Compostela gemaakt. “Soms fietsten we verder wel 700 kilometer per week en elke fietsvierdaagse in Nederland deden wij aan”, merkt Bep op.

Omdat ze steeds minder kunnen vinden ze deze periode van het leven niet zo denderend meer, maar zijn ze wel dankbaar. “Je moet wel realistisch blijven. We hebben een mooi leven gehad en zijn blij dat we nog samen zijn. Het meeste geven en wat nemen, dan blijft het goed gaan. Het gras is altijd groener bij een ander, maar je moet houden wat je hebt.” Met een gezellig samenzijn met familie, vrienden en kennissen is het diamanten huwelijksfeest gevierd.



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief