‘Kurk is echt een product waar mensen aan willen zitten’

OOST-SOUBURG - De Portugese ondernemer Claudia Banana (40) is vóór alles gek op contact met mensen. Niet alleen haar winkel heeft een bijzondere productlijn, ook haar charmante accent en de sfeer verraden haar afkomst.” Dat is fijn, zo herkennen mensen mij bij braderieën in de zomermaanden” lacht ze. 

Hoe ben je in Nederland terechtgekomen?
“Mijn man en ik waren twee jaar samen. Ik kwam uit het binnenland - Alentejo - en mijn man uit Lissabon. Dat was 150 kilometer van elkaar en we wilden graag samenwonen. We kozen voor Lissabon maar dat viel me niet mee. Voor alles stond ik daar in de file; voor koffie, voor de bakker. Toen zijn we bij mijn ouders op het platteland in gaan wonen en op zoek gegaan naar een woning en werk. Mij lukte dat wel, maar mijn man niet.
Een vriend van mijn man zei ‘Waarom probeer je het niet een paar maanden in Nederland? Als je het leuk vindt blijf je en anders kom je terug.’ In Portugal had ik een hele leuke baan. Ik werkte in de sales voor restaurants, bakkers, pizzeria’s. Ik had een auto en telefoon van de zaak. Maar ik was pas 23, we hadden nog geen kinderen en wilden een betere toekomst voor onszelf. Met mijn man en broer kwam ik in september 2006 aan in Rilland. Het was voor mij een shock. Er waren drie volle busjes met Portugese mensen en ik sprak als enige Engels.We hadden werk in de tomaten. Ze hadden gezegd dat ik naar een mooi pension zou gaan maar ik kwam in één huis met mijn man én met 4 andere mannen en we moesten de keuken delen. Zonder bed, zonder wasmachine. De eerste woorden die ik tegen mijn baas zei waren ‘Ik ga terug naar Portugal. Ik ben hier voor werk maar ik wil minimaal condities om hier te slapen en om te kunnen werken’. Met Kerst in 2006 gingen we terug naar Portugal.

Een half jaar later belde mijn Nederlandse baas: “Je kan komen met je man en je broer als je wilt, nu heb je wel een mooie plek voor jezelf.” We zijn voor de tweede keer naar Nederland gegaan. En gebleven. Na een paar maanden werd ik zwanger. Dat liep helaas niet goed af. Ik was al twee maanden in de ziektewet toen mijn baas zijn bedrijf verloor. Ineens waren we alle drie thuis zonder werk. De mevrouw van het ziekenhuis had mijn adres gezien en kwam uit zichzelf met een kaartje. En ze zei ‘Als je wilt, kun je bij ons in de schoonmaak werken.’ Met haar hulp hebben we gesolliciteerd bij een schoonmaakbedrijf en werden alle drie aangenomen. Dat hebben we 10 jaar gedaan. Ons werkgebied werd Domburg. Later hebben we een appartement in Vlissingen gevonden, dichterbij Kapelle en Domburg. Bij de schoonmaak heb ik veel kunnen bereiken door cursussen te volgen. Ik heb 6 jaar in de frietfabriek gewerkt met 300 mannen die alleen maar Nederlands praten tegen mij dus ik zei ‘of ik ga het leren of ik ga dood’ want iedereen spreekt alleen maar Nederlands en ik wil het begrijpen. Van de collega’s in de fabriek kreeg ik opdrachten. ‘Claudia, deze week ga je de nummers tot 20 leren. Volgende week we gaan ‘maandag, dinsdag, woensdag….’oefenen.’ Zo heb ik het geleerd. En thuis volgde ik online cursus. Die ‘g’ is een moeilijke letter om uit te spreken. Ik spreek 5 talen (Engels, Frans, Spaans, Portugees en Nederlands) maar je moet echt Nederlands praten als je wat wilt bereiken.”

Nou ben ik toch heel benieuwd hoe je ondernemer bent geworden!
“Ik was supervisor in de schoonmaak bij een hotel toen de pandemie uitbrak, een maand voordat mijn jaarcontract zou eindigen. Per brief kreeg ik te horen dat mijn contract niet werd verlengd. In de WW kreeg ik de mogelijkheid voor mezelf te beginnen, met nog een half jaar ondersteuning. Dat is het begin geworden van Kurk Mode. Het woonhuis is achter de winkel. “Vroeger zat hier een kapsalon in, dus het winkeldeel was er al. Toen we het kochten wist ik gelijk dat wij hier ook een winkel van zouden maken. We dachten aan een broodjeszaak. Tot 2020 zaten we in de winkel te eten en tv te kijken. Zo noemden we het ook tegen de kinderen, de winkel’. Later zeiden mijn kinderen ‘Mama je had gelijk, het is nu een winkel!’”.

Geen broodjeszaak, maar producten van kurk. 
“Ik was zelf al een fan van die producten, kocht elk jaar wel iets in Portugal. Totdat ik een mail kreeg over schoenen van kurk. Mijn man zei ‘Ik heb in Nederland nog nooit een winkel met kurkproducten gezien’ en toen viel het muntje. Mensen denken bij kurk alleen aan de wijnflesdopjes of aan onderzetters, maar er is zoveel meer. Ik heb onderzoek gedaan in Middelburg, Goes, Vlissingen is het allemaal niet te vinden. Mijn man heeft zelf alles verbouwd in de winkel. De Portugese stenen op de muur kwamen in een big bag van 2 ton en we mochten ze zelf naar binnen brengen.”

In coronatijd gaan ondernemen, dat is wel lef hebben!
“Ja dat was het ook. Al na 10 dagen moest de deur dicht….We hebben tassenrekken buiten gezet, maar we zitten aan het eind van de Kanaalstraat en dat is een moeilijk stukje. De meeste klanten komen uit Souburg en zijn 30plus. Deze groep weet uit ervaring dat het een sterk product is of hebben het in het buitenland gezien. Mijn oudste klant is 93 en kwam met haar dochter en zei ‘Ik wil een tas van kurk’. Dat is de beste reclame. Kurk is echt een product waar mensen ‘aan willen zitten’. Gelukkig kan dat nu weer.” Tegenwoordig is Claudia te vinden bij braderieën en markten. “Mijn man sjouwt de spullen en bouwt de kraam, ik richt zelf in. Ik verkoop spullen van gewone kurk en van kurkleer (duurzamer maar ook duurder).”

De slotvraag: met wie zou je zelf nog eens aan de keukentafel willen zitten?
“Met mijn oma (87). Helaas is ze dementerend en woont ze in Portugal. Maar ze was mijn grote voorbeeld. Ik ben van kleins af aan met haar mee geweest naar haar werk in de schoonmaak. Haar knie was versleten toen ze 60 was. Ze poetste de mooiste winkels en de apotheek, ze wilden haar hebben omdat ze zo goed was. Ik was veel bij haar omdat mijn ouders ook ‘s avonds werkten. Dan gaf ze me een opdrachtje en poetste ik mee. Mijn oma kan niet lezen. Ik heb haar geleerd hoe ze haar naam moest schrijven. Ze heeft haar hele leven gewerkt. Dat is het enige dat ik zelf anders wil doen.”

PASPOORT:

Naam:
Claudia Banana

Leeftijd:
40

Burgerlijke staat:
Echtgenote van Bruno Pinto (43) en moeder van zoon Gabriel (7) en dochter Madalena (12)

Beroep:
Eigenaar van Kurk Mode

Hobby’s: 
Vooral de hobby’s van mijn kinderen volg ik (dansen, zwemmen, voetballen). Zelf wandel ik graag.