Rubriek Goes Gezien: De meest bijzondere boom van Goes

De mooiste, oudste of grootste ‘openbare’ boom van Goes vinden we wellicht in de Manhuistuin of bij de Villa. Maar de meest bijzondere boom van Goes? Dat is deze aan de Oostwal, uiteraard naar mijn bescheiden mening. En de kleindochters, die hier op de foto bijna in het niet vallen terwijl ze met herfstbladeren spelen, zijn het voor een keertje met opa eens.

Het bijzondere van deze boom, een stukje ten zuiden van de Wilhelminabank, zit ‘m vooral in de boomsoort en het geslacht: een vrouwelijke ginkgo biloba. Ginkgo betekent zilveren (gin) abrikoos (kyo). De huidige naam is ontstaan door een schrijffout: de y in kyo werd abusievelijk een g. Biloba betekent tweelobbig: het bijzondere, waaiervormige blad heeft twee symmetrische delen. De ginkgo is de enige overlevende van een prehistorisch bomengeslacht en komt in het wild al lang niet meer voor; deze boom wordt uitsluitend gekweekt. En dan vooral de mannelijke soort, want de vrouwelijke is niet zo geliefd vanwege de zaden (die ‘zilveren abrikozen’), die in de nazomer vallen en een stinkende smurrie veroorzaken. Ik heb een scootmobielchauffeur daar horen mopperen over de viezigheid op straat, maar ach, het is maar één boom, die slechts enkele weken per jaar enkele meters straat besmeurt.

Aan dezelfde kant van het wandelpad, ter hoogte van het eilandje, staat meneer ginkgo, iets minder hoog. Beide ginkgo’s zijn geplant toen de vermaarde tuinarchitect Leonard Springer de Oostwal herinrichtte. Hij tekende zijn plan met een rijke variatie aan niet alledaagse, kleurrijke bomen en struiken in 1919 en in de jaren daarna voerden Goese werklozen het uit. Ze kapten de alledaagse bomen die er eerst stonden. Dat iepen- en populierenhout leverde veel meer op dan wat Springers plan kostte. We genieten nog steeds met volle teugen van het park, helemaal nu we weten dat het de gemeente zelfs geld opleverde.

De boom zelf is niet moeders mooiste: asymmetrisch, wat stakerig. Wil je ‘m toch ook mooi noemen, dan komt dat door het overweldigende herfstgeel. De foto is medio november gemaakt, toen het zachtgroen overging in felgeel. Hadden we langer gewacht dan was de boom óf alleroverweldigendst geel geweest óf zo goed als kaal; een kwestie van een paar dagen. Nu is de boom kaal en ziet u een massa gele waaiertjes op de grond liggen. Doet u komend weekend mee aan het festijn ‘Veste Verlicht’, dan ziet u een geïllumineerde kale ginkgo ten voeten uit. Ook zéér bijzonder.

Tekst en foto: Arend van der Wel