Rubriek Goes Gezien: Werk aan de Villa

Inpakkunstenaar Christo is niet meer en bovendien zou hij zijn kunsten vast niet in Goes vertoond hebben. Daarom dacht ik even dat de Villa aan de Van de Spiegelstraat ingepakt is om het gebouw te beschermen tegen de zeer belendende bouwnijverheid op de plek van het gesloopte GAK-kantoor. Maar nee, de Villa wordt gerestaureerd en ook nog gerenoveerd. Dit leert ons het bedrukte zeildoek, zichtbaar tussen de anderhalve boom. Excuus, het is een wat rommelige foto, met afvalcontainers, mobiele toiletten, spandoeken en zelfs een bouwkraan (van de buren). Maar over een poosje is dit stukje Goes vast weer een plaatje!

Het spandoek is wat klein en niet makkelijk te lezen vanaf de straat, dus zeker niet op de foto. Daarom citeer ik voor u deze volzin: ‘Dit project is mede mogelijk gemaakt in het kader van de Regio Deal door middel van een bijdrage vanuit de Regio Envelop van het Rijk’. Helderder kan ik het zelf niet formuleren, dat begrijpt u. Wat er aan het gebouw wordt vernieuwd, met welk doel of welke bestemming de Villa krijgt, is helaas niet te lezen. Wanneer de klus geklaard is en wie de opdrachtgever/eigenaar is? Ook niet. Wel logo’s genoeg op het doek: van bedrijven, provincie Zeeland en het Rijk. Maar niet van onze gemeente – wat zegt dat? Logo’s en welke potjes worden gebruikt vinden de doekbedenkers kennelijk belangrijker dan heldere communicatie met passerende, nieuwsgierige Goesenaren. Dat zie je wel vaker bij bouwborden en -doeken, een zowel onder- als overschat communicatiemiddel.

De Villa is in 1886 gebouwd als woonhuis in neo-renaissancestijl voor de industrieel directeur van de plaatselijke meelfabriek. In 1893 vertrok deze mijnheer Salberg al weer en van 1895 tot 2017 werd zijn huis het domicilie van achtereenvolgens het Rijks Landbouw Proefstation, de Keuringsdienst van Waren, het Centrum voor Kunstzinnige Vorming en de Zeeuwse Muziekschool. In 1973 werd het trouwens even spannend: de gemeente had sloopplannen, maar het actiecomité ‘Red de Villa’ stak daar een stokje voor. In 2018 verkocht de gemeente het gebouw; sindsdien staat het Rijksmonument (1997) leeg en werd het ‘bewoond’ door een anti-kraakbedrijf.

Ten slotte, die anderhalve boom, allebei ongeveer net zo oud als de Villa. Rechts een zilverlinde en de boom links - de halve dus - komt volgende keer he-le-maal op de foto en de he-le aflevering gaat over die boom. Want wat díe allemaal heeft meegemaakt…

Tekst en foto: Arend van der Wel