Rubriek Goes Gezien: Een bruggenhoofd in de Oostvest

We hebben in de vesten drie eilandjes, een rijk bezit. Bij de Westerkerk, in het noordelijk deel van de Westvest en deze op de foto: in de Oostvest. Dit is van de drie het grootst, het minst onderhouden en – vanwege dat laatste – het allermooist. Maar daar hebben we het nog wel over…

Het eilandje is in de strenge winter van 1907 aangelegd. Dat is dus voordat de beroemde landschapsarchitect Springer aan de Oostvest in 1921 een prachtig park maakte, met een uitgelezen keur aan bomen. Zijn ontwerp werd voor een flink deel uitgevoerd door werklozen. Of het eilandje in 1907 ook werd aangelegd door werklozen is niet bekend. Wel staat in de Goesche Courant van 26 januari 1907, dat als het eilandje, waaraan met “takkenboschen” net was begonnen, later vaste grond zou krijgen, het zal “kunnen dienen als steunpunt voor een brug, die zoo langzamerhand toch wel een keer over de Oostvest zal dienen te worden gelegd.” Wablief?! Een brug, dáár?! Burgers aan de Oostsingel hadden inderdaad bij de gemeente om een bruggetje gevraagd. Bedenk daarbij dat het noordelijke deel van de oostelijke veste toen nog niet gedempt was, dus het was een heel eind omlopen naar de Markt. De gemeente wees het verzoek nochtans af.

Het was een pittige, lange winter, die van 1907. In februari vertelt de genoemde courant dat drie jongens bij het schaatsen op de Oostvest “het ongeluk hadden een jongentje om te rijden”. Hij “bekwam een gat in ’t hoofd en verloor het bewustzijn”. Maar geen paniek: “Door een jongen werd hij naar huis gedragen.” Ook maakte diezelfde courant begin januari melding van te weinig “bijten” (wakken) in het ijs, die de brandweer had kunnen gebruiken om een brand in de Lange Vorststraat te blussen. Sobere beschrijving, zonder een uitbrander voor de brandweer van de journalist. Maar wat een nostalgie allemaal, nietwaar? Zullen we ooit nog zo’n lange periode kunnen schaatsen op de Oostvest, eindeloos rondjes om het eilandje maken? Misschien was de laatste keer wel in 2010; daar kwam ik laatst nog een sfeervolle foto van tegen, met schaatsers die op zo’n gekapseisde boom van het eilandje zitten.

De voorste kleindochter op de foto hierboven wijst. Niet naar schaatsers en niet naar de beste plek voor het bruggenhoofd, maar naar vier schildpadden, die ook op zo’n omgevallen boom van het eilandje zitten. En ze zijn niet de enige eilandbewoners... Een andere keer meer!

Tekst en foto: Arend van der Wel