Lid van de FNV werd je van vader op zoon

In onze sterk vergrijzende maatschappij neemt het aantal ouderen flink toe. Veel organisaties zien dat terug in hun ledenbestand. Wat veel mensen niet verwachten is dat ook vakvereniging FNV veel ouderen als lid heeft. “De vakbond staat voor solidariteit. Ik ben solidair met de jongeren”, legt Jos Heeren uit. Hij loopt al tegen de negentig, werkt al zo’n 35 jaar niet meer en is al zeventig jaar lid van de FNV.

Om Heeren te bedanken voor zijn trouwe lidmaatschap gingen Paul Bijlhouwer en Han Bos onlangs bij hem langs met een feestelijke slagroomtaart en een prachtige bos bloemen. “Je krijgt ook nog een mooie gouden speld, maar die wordt pas uitgereikt op 1 oktober, als de FNV een speciale middag voor meer dan honderd jubilarissen organiseert”, vertelde Bijlhouwer. De bezoekers kennen de jubilaris goed, want die heeft ruim 33 jaar een bestuursfunctie bekleed binnen de FNV in de regio. Zijn eerste grote actie was de strijd tegen de koopavond in Middelburg. “Die wilden we niet, als personeel. Je wilde ‘s avonds thuis zijn en niet op je werk.” 

Heeren werkte bij de V&D. “Ik ben daar op mijn zeventiende begonnen in de verkoop, daarna werd ik bedrijfsleider.” Zoals veel mannen uit de ‘werkende klasse’, was zijn vader trouw lid van de vakbond. “Hij zorgde ervoor dat ik lid van de bond werd, zodra ik ging werken. Dat ging zo in die tijd. Ook mijn broer was lid en we zijn allemaal bestuurslid geweest. De hele familie was van de bond.”

Zo ging het ook bij de familie Suijkerbuijk. Wim werd lid in 1947. Vrijwel zijn hele leven heeft hij gewerkt als stucadoor. Vorig jaar overleed Wim, maar zijn vrouw besloot het FNV-lidmaatschap over te nemen. Bos grapt: “Je betaalde toch altijd al de contributie.” Zij herinnert zich dat iedereen in hun omgeving lid was van de bond. “Lid zijn van de vakbond was toen gewoon bij de werkende klasse.” Ze heeft nog veel herinneringen aan die begintijd. “We plakten zegeltjes.” Vroeger plakte men zegeltjes voor de vakbond. Iedere keer als je contributie betaalde kreeg je een zegeltje. Bij een jubileum kon je met de geplakte zegels aantonen hoe lang je lid was en kreeg je een speldje of bij bijzondere jubilea een lepeltje. Mevrouw Suijkerbuijk krijgt wegens het lidmaatschap van inmiddels 75 jaar, een mooie sculptuur cadeau. 

Ze laat ook een oude agenda zien van haar man. Op de datum 26 juni 1979 staat genoteerd: 10 jr. bestuurslid, eerste vergadering 26 juni 1969. Suijkerbuijk was een verdienstelijk bestuurder, werd voorzitter van de lokale afdeling en maakte zelfs enige tijd deel uit van de Bondsraad. Zijn vrouw: “Hij heeft zoveel gedaan. Acties, stakingen, werkbezoeken, als begeleider mee op de bus naar kinderkampen. In het begin ging hij op huisbezoek om mensen over te halen om lid te worden. Dat ging toen zo, leden ronselen. Hij was een echte vakbondsman, deed alles voor de bond.” Bijlhouwer beaamt dat: “Wim was altijd actief, voelde zich nergens te goed voor.” 

De FNV heeft sinds de oprichting een groot aantal successen kunnen vieren. Zoals een vrij weekend, een maximale werkweek van 40 uur en vakantiedagen. Al die zaken die nu zo normaal zijn, zijn bevochten door de vakbondsleden. Daarnaast heeft de vakbond zich sterk gemaakt voor een algemeen ouderdomspensioen, waar de gepensioneerde leden nu van genieten.