Pieter van Roon viert 50-jarig jubileum als kerkorganist

ETTEN-LEUR - Dit jaar viert Pieter van Roon (89) zijn 50-jarig jubileum als kerkorganist. De laatste 15 jaar bespeelde hij het orgel van de Hervormde kerk aan de Baai in Etten-Leur.

 In gesprek met Van Roon komt al snel zijn aanstekelijke passie voor muziek en met name voor het instrument zelf naar boven. Van Roon heeft in meerdere kerkgemeenschappen in Brabant gespeeld en overal was niet alleen het spelen voor hem belangrijk maar ook de staat waarin het orgel verkeerde. Hij speelde ook orgel in Terheijden en Chaam. Daar zette hij de nodige activiteiten op om geld in te zamelen voor de restauratie van de instrumenten.

Cijferlijst

In het begin was hij onzeker over een carrière als kerkorganist. Hij had een drukken baan als exportmanager en werd in 1970 door de kerkgemeenschap in Terheijden gevraagd als organist. “Ik had daar een paar keer als invaller gespeeld maar vond mijzelf niet goed genoeg als vaste organist. Mijn vrouw gaf mij het duwtje om het toch te doen”, aldus van Roon. 

En zo ging hij op zijn 39e, ondanks zijn drukke baan, opnieuw aan de studie. In 1975 haalde hij zijn orgeldiploma’s die hij met trots laat zien. Met daarbij cijferlijsten waar menig middelbare scholier, en hun ouders, trots op zouden zijn.

Spelen in Namibië

In die 50 jaar heeft Van Roon voor de nodige familie, vrienden en kennissen op speciale momenten mogen spelen op het orgel. Hij vertelt met trots dat hij op deze manier iets kan betekenen voor naasten op voor hun bijzonder momenten. 

De meest mooie herinneringen zijn het spelen in Windhoek in Namibië, tijdens een vakantie, en het spelen in een kerk in Californië tijdens een bezoek aan zijn zus die daar woont. Zijn zoon en schoondochter, die ook bij het gesprek aanwezig zijn, vertellen dan van de kennis die Van Roon heeft over de verschillende orgels in kerken door heel Europa. En vele daarvan heeft als gastorganist ook mogen bespelen.

In de genen

Muziek zit van Roon in de genen. Zijn vader speelde vroeger harmonium (traporgel – red) en ook Van Roon zelf kreeg les op dit instrument. Muziek werd zo een deel van zijn leven. Na zijn pensioen was het een mooie opvulling van de vrije tijd die hij kreeg in zijn leven. En nog dagelijks speelt hij orgel en piano thuis. “Door dat te doen blijf je goed bij de tijd. Muziek is als een virus, maar dan een gezond virus”, aldus Van Roon. En zo oogt hij ook: monter en gezond, ondanks zijn respectabele leeftijd, en is hij in het gesprek zeer bij de tijd. Inmiddels is hij gestopt met het begeleiden van kerkdiensten. “Het begeleiden van diensten is wel het mooiste wat er is. De dankbaarheid van de mensen na afloop is bijzonder en warm”, vindt Van Roon. 

Gevraagd naar wat zijn meest dierbare herinneringen zijn aan de afgelopen 50 jaar verhaalt hij over de zilveren speld die hij kreeg toen hij 25 jaar organist was, het concert wat hij 4 jaar terug heeft gegeven in de Grote Kerk in Breda en, wederom, de enorme waardering van de mensen uit de verschillende kerkgemeenschappen waarvoor hij heeft mogen spelen. Waarbij Van Roon bij het afscheid nogmaals zijn dankbaarheid uitspreekt voor wat hij allemaal heeft mogen doen en meemaken, “Want het orgel is mijn leven” zegt hij fier tot slot. 

BIJDRAGE KRIJN TEN HOVE