Afbeelding
Foto: Remko Vermunt

Aan de Keukentafel met Juan Dekkers

Door: Remko Vermunt Algemeen

Juan Dekkers kwam op 19-jarige leeftijd door een ongeluk in de motorcross in een rolstoel terecht. Een volledige dwarslaesie zorgt ervoor dat hij niet meer kan lopen. Toch ging hij niet bij de pakken neerzitten. Zijn toekomstplannen gooide hij overboord en hij besloot een nieuwe droom na te jagen. Nu, op 26-jarige leeftijd, is hij eigenaar van zijn eigen bedrijf: J&J Machines en Verhuur.

Juan, laten we teruggaan naar het begin. Welke opleiding heb je gevolgd?
Eigenlijk heb ik geen opleiding gevolgd. Het hoogste diploma dat ik heb is vmbo-basis en toen ben ik gestopt. School was voor mij altijd heel moeilijk. Niet dat ik niet kan leren, want dat kan ik prima. Maar, ik heb er de ambitie gewoon niet voor. Ik ben meer een werker en ik leer veel liever in de praktijk. Ik heb nog wel twee mbo-opleidingen gedaan, namelijk Mechatronica en Junior Accountmanager, maar die heb ik allebei niet afgemaakt. Ik zag het als tijdsverspilling, waarin ik vaak ook andere dingen kon doen. Een diploma is mooi voor een advocaat of arts, maar voor wat ik doe heb je gewoon boerenverstand nodig. Dat kan je niet leren.

Wat ben je dan gaan doen na school?
Ik ben bij een papierhandel gaan werken als productieleider en kort daarna ben ik aan de slag gegaan als verkoper binnendienst. Toen heb ik echt kennisgemaakt met het verkopen. Handel zat er altijd al in bij mij. We hadden vroeger paarden bij ons thuis en als jong ventje maakte ik van de hoefijzers al kandelaars en die verkocht ik dan aan straat. Later was ik ook druk met het in- en verkopen van brommers en auto’s, dus dat heeft er altijd al ingezeten. Maar, bij die papierhandel, leerde ik op professioneel vak te verkopen.

Dat beviel dus goed?

Ja, enorm. Toch heb ik na 1,5 jaar besloten om weg te gaan. Dat was een hele bewuste keuze, want ik had in een korte tijd veel geleerd. Daarna ben ik als accountmanager gaan werken bij een bedrijf dat zich richt op de export van auto’s. Zij zijn gespecialiseerd in het exporteren van nieuwe vrachtwagens naar landen in Afrika en het Midden-Oosten. Zo kon ik mijn kennis uitbreiden rondom de regels van export én de internationale handel. Dat soort zaken kun je naar mijn mening alleen in de praktijk leren. Uiteindelijk wist ik genoeg en ben ik mijn eigen bedrijf begonnen.

Waarom wilde je graag voor jezelf beginnen?

Ik ben gefascineerd door andere ondernemers die van hun bedrijf iets groots hebben kunnen maken. Daar wil ik heel graag mee omgaan en daar wil ik alles van weten. Mijn vader is zelf ook ondernemer in de sport- en gezondheidszorg, dus ik heb het ook van huis uit meegekregen. Ondernemers hebben toch altijd een eigen visie en ze doen graag alles op hun eigen manier. Daar herken ik mezelf ook in. Ik wil zelf beslissingen en daarmee ook de risico’s kunnen nemen.

Wat was je idee toen je van start ging?

Ik ben begonnen met een compagnon. We wilden beide de machinehandel in. Het is een mooi product en je werkt met leuke klanten. Op een veiling hebben we toen twee machines gekocht, maar achteraf gezien waren die veel te duur. Daar hebben we meteen van geleerd. Sindsdien draaien we iedere euro om en iedere euro winst, wordt meteen weer geïnvesteerd. Later hebben we toch besloten om apart verder te gaan. Nu ben ik 1,5 jaar verder en heb ik 40 machines op voorraad. 

Maar, dat is dus wel met vallen en opstaan gegaan?
Ja zeker. Ondernemers die alleen over hun succes praten, die zijn niet eerlijk. Als ondernemer moet je bereid zijn om op je bek te gaan. Kan je daar niet tegen? Dan gaat het niet werken. Dat is juist het mooie van zelf ondernemen. Je maakt fouten en daar kan je weer van leren om het de volgende keer beter te doen. En als een groot risico dan tóch mooi uitpakt, dat is prachtig!

Wat zijn de risico’s die je zelf neemt?

Ik heb bijvoorbeeld onlangs nog een grote partij machines gekocht, terwijl ik nog niet wist hoe ik die ging betalen. Dat is ook ondernemen. Je moet meteen durven handelen en je neemt een beslissing, zonder eigenlijk te weten of het goed gaat komen. Maar, de kans deed zich voor en ik heb hem gegrepen. Daarmee dwing je ook respect af bij collega-handelaren. Als nieuw bedrijf is het belangrijk om veel lawaai te maken, we moeten echt op de deuren kloppen om ervoor te zorgen dat mensen ons weten te vinden.

Ben je tevreden over waar je nu staat?

Ja, ik ben super tevreden. We zijn heel hard gegroeid en die lijn gaan we ook zeker doorzetten. Natuurlijk heb ik soms wel nachten dat ik niet kan slapen, maar dat heb ik soms ook gewoon nodig. Dan weet ik dat ik de juiste koers vaar. Ik moet altijd op het randje lopen om het interessant te houden voor mezelf. 

In hoeverre heeft je ongeluk invloed gehad op jouw ondernemerschap?

Door mijn ongeluk heb ik leren overleven. Ik had een mooie jeugd en een mooie baan en opeens moest ik weer helemaal vanaf nul beginnen. Voor mijn ongeluk heb ik nog even gewerkt als monteur en het liefst was ik daar gewoon mee bezig. Ik had toen ook eigenlijk nog niet de ambitie om ondernemer te worden, maar na mijn ongeluk moest ik mijn toekomstplannen bijstellen. Ik had geen opleiding en geen grote som geld om iets mee op te starten, dus ik ben echt vanaf nul begonnen. Maar, ik wilde vrijheid en dat heb ik nu.

Wat voor eigenschappen moet je hebben als ondernemer?

Je moet tegen onzekerheiden kunnen en je moet makkelijk kunnen denken. Als je té moeilijk denkt, dan levert dat risicogedachtes op en dat is nooit goed. Simpel gezegd: Je gaat problemen zien die er eigenlijk niet zijn.

Laatste vraag: Met wie zou jij aan de keukentafel willen zitten?

Dat is Marc Coucke. Hij is met niets begonnen en heeft uiteindelijk een enorm farmaceutisch bedrijf opgezet. Hij had zijn bedrijf in het verleden allang kunnen verkopen, maar heeft daarmee gewacht. Uiteindelijk heeft hij het voor het tienvoudige verkocht en is hij alweer gestart met een nieuw bedrijf. 

Afbeelding


Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief