Bisschoppelijke onderscheiding voor Annie van Aert bij Sint Annaparochie

STEENBERGEN – Voor een officiële Bonifatiuspenning komt iemand alleen in aanmerking als men zich minimaal 10 jaar als christelijke leek heeft ingezet met bijzondere kwaliteiten voor kerk en samenleving binnen een parochie of katholiek maatschappelijke organisatie. Aan alle voorwaarden deed Annie van Aert (93) die 70 jaar in dienst is voor het Bisdom Breda. Tijdens de liturgische dienst in de imposante Gummaruskerk van Steenbergen werd ze volkomen verrast. "Als jong meisje wilde ze verpleegster worden”, vertelt pastoor Hans van Geel van de Sint Annaparochie in Steenbergen aan het einde van de zondagochtenddienst. “Maar pastoor van Kampen uit Breda zei, jij gaat met mij mee.” Zo ging dat in vroegere tijden. Annie van Aert heeft in een pastorie in Terneuzen gewerkt. Daarna kwam ze naar Steenbergen en mocht ze dienstbaar zijn aan de in 2013 overleden priester Eduard Nieuwlaat. Hans van Geel: “Hij was erg blij met u.” Netjes Die blijdschap was wederzijds. Haar werk als huishoudster voor een priester ziet Annie van Aert als een roeping. “Ik zou het werk nog steeds willen doen als ik kon. Ik heb het zo graag gedaan”, zegt ze. “Ik vond het altijd zo fijn om alles netjes te houden.” Ze mist priester Nieuwlaat nog heel erg. “Ik heb 40 jaar lang voor hem gezorgd. ’s Zondags gingen we altijd een stukje rijden en dan ergens een hapje eten. Dat vond ik zo leuk. Hij is drie keer aan zijn hart geopereerd en gaf ook les op school.” Nu leest ze veel. “Ik heb veel handwerk gedaan, maar dat gaat niet meer.” Eenvoud Haar neef René Baremans met vrouw Petra en dochtertje Ilse zijn ook aanwezig bij de bisschoppelijke onderscheiding. “Ilse is haar lievelingskleinkind”, zegt pastoor Van Geel. Ze mag de penning geven aan haar 93-jarige tante. Vervolgens speldt pastoor Van Geel haar een draagspeld van het Bisdom Breda op. Ze krijgt ook een oorkonde erbij. Hierop staat vermeld dat ze wordt bedankt voor haar edelmoedige inzet. René Baremans: “Ze is heel eenvoudig en ze geniet van de kleine dingen. Laatst zei ze, ik zie de vogeltjes, de kachel brandt, wat wil een mens nog meer. Zo is ze. Ze is altijd positief.” Bidden Met de bisschoppelijke onderscheiding is ze blij, maar ze wist van niets. Annie van Aert: “Het heeft me overdonderd. Ik sta er verbaasd van.” Voor haar neef René is het niet echt vreemd dat ze zo reageert. “Ze heeft heel erg veel gedaan, maar ziet dat zelf niet zo. Ze kan heel goed schakelen en relativeren.” Ook nu ze op hoge leeftijd is, is ze nog actief. “Ze verkoopt nog altijd de Gerarduskalender. Juffrouw Annie bestelt en verkoopt deze kalenders voor mensen die bij haar hebben opgegeven hoeveel ze er willen hebben”, laat Mariette Onland van Haaren weten. De geestelijke gezondheid van mevrouw Van Aert is nog altijd goed. Het besef dat het een zware tijd is voor priesters weet ze maar al te goed. Annie van Aert: “Ik vind dat heel erg. Echt heel erg. Het is een moeilijke tijd voor priesters. Ik bid iedere dag extra voor hen.”