‘Bij Harmonie Nut en Vermaak heerst echt familiegevoel’

ZUNDERT - Koninklijke Harmonie Nut en Vermaak uit Zundert neemt al meer dan 175 jaar een belangrijke positie in binnen de lokale samenleving. Wie eenmaal zijn hart heeft verpand aan het lokale muziekgezelschap, zal het ook niet snel de rug toekeren. Dat blijkt ook wel uit het grote aantal jubilarissen dat de club voortbrengt. Deze keer zijn de schijnwerpers gericht op Janus Havermans (70 jaar lid), Wim de Bruijn (70 jaar lid) en Pierre van Caam (40 jaar lid). 

Janus Havermans (82) is rustend lid én erelid voor het leven bij Koninklijke Harmonie Nut en Vermaak. Op 12-jarige leeftijd trad hij toe tot het op dat moment 42 personen tellende gezelschap. “Allemaal jongens,” herinnert hij zich. “Van meisjes was destijds geen sprake. Lange tijd vormde ik met nog een lid de laatste twee overgebleven van die groep. Inmiddels ben ik de laatste.” Een instrument kiezen was er niet bij toen Janus Havermans zich bij de harmonie aansloot. “Ik kreeg een piston aangewezen. Daar moest je met zijn tweeën op spelen, om de week was je aan de beurt. De piston was een koperen instrument dat je geregeld moest poetsen. Daarna ben ik overgegaan op de cornet. Op latere leeftijd, ik was toen 55 jaar, ging ik tuba blazen. Dat was op verzoek van de dirigent, want de harmonie zat verlegen om een tubaspeler. Het betekende dat ik een andere muzieksleutel moest leren en een diploma moest behalen. Als volwassene moest ik mijn examen afleggen tussen allemaal kinderen. Uiteindelijk ben ik 63 jaar muzikant geweest. Toen het niet meer ging, ben ik met spelen gestopt.”

Oud ijzer

Hij bleef lange tijd nog wel actief voor de harmonie, vertelt hij. “Ik ben vijftien bestuurslid geweest en heb in verschillende commissies gezeten. Zo was ik actief voor de uniformcommissie die de uniformen heeft uitgezocht die we nu nog steeds hebben. Ook was ik onderdeel van de loterijcommissie. Voor onze loterij hebben we zelfs nog eens een auto als eerste prijs gehad. Daarnaast heb ik ongeveer 35 jaar geleden de inzameling van oud ijzer opgezet, om op die manier te zorgen voor extra inkomsten voor de club.” Volgens Janus Havermans heeft Koninklijke Harmonie Nut en Vermaak ook in zijn privéomgeving een belangrijke rol gespeeld. “Nadat ik bij de harmonie was begonnen, zijn ook broers van mij lid geworden. En onze zussen mochten best verkering hebben, maar dan wel met eentje van de harmonie, haha.”

Harmonieman

Jubilerend lid Wim de Bruijn (82) vertelt zelfs nog een jaartje eerder dan zijn kompaan Janus Havermans bij Koninklijke Harmonie Nut en Vermaak te zijn gestart. De liefde voor de harmonie zit in de familie, zo maakt hij duidelijk. “Mijn vader was een echte harmonieman, hij heeft mij meegenomen. Ik was de jongste van het gezin. Het moést gebeuren. Maar daar ben ik heel blij mee geweest, hoor. Ik heb altijd veel plezier beleefd bij de harmonie. Later is een broer van mij er ook nog bij gekomen. Ook twee dochters van mij zijn bijna dertig jaar lid geweest, al zijn die op zeker moment gestopt.” Als nieuwkomer bij de harmonie begon Wim de Bruijn met het bespelen van de piston, een aan de trompet verwant blaasinstrument. “Dat was ook wel mijn wens,” vertelt hij. “Uiteindelijk heb ik er 42 jaar op gespeeld. Daarna ben ik op verzoek van de dirigent bariton gaan blazen. Daar hoefde ik niet lang over na te denken, want ik had er altijd naar gestreefd om te blazen. De muzieksleutel bleef hetzelfde, dus ik heb alleen maar even moeten wennen aan mijn nieuwe instrument. Ik heb erop gespeeld tot ik gestopt ben.”

Dauwtrappen

Spelen deed hij eveneens bij de Klokkebaaien, een kleine boerenkapel binnen de harmonie. Wim de Bruijn omschrijft het gezelschap als de kern van de vereniging. “Die was heel belangrijk om de club bij elkaar te houden,” zegt hij. “Maar de harmonie ging altijd voor als er moest worden gespeeld.” Bij het dauwtrappen bijvoorbeeld. “Meestal gingen we dan op Hemelvaartsdag naar Meer of Loenhout,”vervolgt hij. “Al met al heb ik 52 keer meegedaan. Of het thuisfront dat goed vond? Ja, hoor. Zo lang we maar niet al te lang wegbleven. Het werd echter nogal eens laat. Dat was meestal ook het geval op kermismaandag. Samen met de schuttersverenigingen hielden wee dan een zogenaamde kermisoptocht, maar het was natuurlijk vooral een kroegentocht.”

Waardering

Niet alleen op muzikaal vlak was Wim de Bruijn actief voor de harmonie, ook in organisatorisch opzicht droeg hij een belangrijk steentje bij. “Ik heb 25 jaar in het bestuur gezeten en was onder meer commissaris voor het materiaal. Dat betekende dat ik verantwoordelijk was voor onderhoud, reparatie en aankoop van de instrumenten. Hiernaast had ik zitting in onder meer de uniformencommissie en de vaandelcommissie.” Toen hij vijftig jaar lid was van de harmonie, ontving hij het erelidmaatschap. “Heel bijzonder. Het is toch een blijk van waardering voor wat je als vrijwilliger voor de harmonie hebt gedaan.”

Ingeburgerd

Pierre van Caam (76) is met zijn 40-jarig lidmaatschap maar een ‘jonge’ jubilaris tussen eerder genoemde oudgedienden. Hij is dan ook pas op latere leeftijd lid bij Koninklijke Harmonie Nut en Vermaak uit Zundert terechtgekomen. Van Caam komt oorspronkelijk uit Stampersgat, waar hij als 9-jarige begon met het bespelen van een es-klarinet bij de plaatselijke Harmonie Sint Cecilia, om na een jaar of vijf over te stappen op de hobo. “In 1967 werd ik op de Paulus Mavo in Zundert aangesteld als docent wiskunde,” vertelt hij. “Omdat een collega van het koor in de kerk deed, speelde ik in de kerk hobo. Dat trok de aandacht van leden van de harmonie hier, want je komt niet zo eenvoudig aan iemand die hobo speelt. Ze bleven aan me trekken en in 1980 ben ik lid geworden. Heel gezellig, want zo raak je echt ingeburgerd in Zundert.”

Liefhebber

“Op verzoek van de dirigent ben ik overgestapt op fagot. Dat was in de periode dat de harmonie 55 leden telde en er twee hoboistes zaten aan te komen. Inmiddels speel ik ook alweer twintig jaar fagot voor het West-Brabants Symfonieorkest in Roosendaal. Dat maakt dat ik gewoonlijk twee avonden in de week druk ben met repeteren. Als liefhebber vind ik dat niet erg. Je wilt blijven spelen tot het niet meer kan. Bovendien is samen musiceren is altijd leuker dan alleen. Bij Harmonie Nut en Vermaak heerst daarnaast een echt familiegevoel. Tussen de leden bestaat een hechte band.”