Zundertse wethouder Judith Kuijpers gaat vooral op zoek naar verbinding

ZUNDERT - Judith Kuijpers is een van de nieuwe gezichten in het college dat aantrad na de laatste gemeenteraadsverkiezingen. Namens D66 vervult zij deze bestuursperiode het wethouderschap, met in haar portefeuille onderwijs, cultuur, maatschappelijk vastgoed en afval.

De daags voor het interview genomen foto bij dit artikel vormt meteen ook het startpunt van het interview. De keuze voor een foto bij het bekende beeld van De Wijkzuster aan de Laguitensebaan in haar woonplaats Rijsbergen is namelijk een bewuste. Als beeldend kunstenaar vindt Judith Kuijpers het niet alleen een prachtig kunstwerk in de openbare ruimte, ze noemt het beeld ook belangrijk omdat het de geschiedenis toont van de plichtsgetrouwe wijkzuster die zich ten dienste stelt van mensen om hen aandacht, tijd, zorg en ondersteuning te bieden, vaak in weer en wind. “Zelf heb ik negen jaar als activiteitenbegeleidster mogen werken bij de Zusters van Liefde in Tilburg. Ik ken de persoonlijke verhalen van vrouwen die de keuze hebben gemaakt om Zuster te worden.”

Opdracht

Achttien jaar lang woonde Judith Kuijpers in Tilburg, waar ze na haar opleiding tot activiteitenbegeleidster aan de Academie voor Beeldende Vorming (ABV) de hbo-opleiding Docent Beeldende Kunst deed. “Tijdens die opleiding ben ik altijd parttime activiteitenbegeleidster geweest bij de Zusters. Een heel fijne baan. De opleiding maakte dat ik reageerde op een oproep van de Gemeente Tilburg voor een kunstwerk in de openbare ruimte als eerbetoon aan de Zusters. Ik dacht bij mezelf: ‘Ik moét die opdracht doen omdat ik de Zusters ook écht goed ken’. Uit tachtig aanmeldingen werd voor mij gekozen. Men was bereid een andere generatie de ruimte te geven. Mooi dat ze die stap durfden te maken, voor mij was het een cadeautje. Het zorgde er ook voor dat ik bij verschillende kloosters andere opdrachten kreeg. Daarnaast heb ik als projectmanager gewerkt, heb ik verschillende kunsteducatietrajecten ontwikkeld en heb ik rondleidingen verzorgd in De Pont, een museum voor hedendaagse kunst in Tilburg.”

Gewikt en gewogen

Dat nu de politiek om de hoek komt kijken noemt ze heel bijzonder. “Vanuit D66 werd ik ineens benaderd met de vraag of ik wethouder wilde worden. Een hele eer, maar voor mij geen logische carrièreplanning. Bovendien woon ik nog geen vier jaar hier in de gemeente. Ik heb er best lang over nagedacht en gewikt en gewogen. Wat kan ik als wethouder betekenen? Langs de zijlijn staan is gemakkelijk. Je kunt echter ook proberen om samen met anderen te werken aan een betere omgeving om met elkaar te kunnen samenleven. Bovendien ben ik nieuwsgierig. Ik wilde mezelf wel uitdagen om ook nu weer een andere stap te zetten. Het wethouderschap is daartoe een mooie kans.”

Logisch

Dat wethouderschap gaat de samenwonende Judith Kuijpers wel parttime vervullen. “Ik heb drie mensjes op de wereld mogen zetten en vind het van belang om ze te zien opgroeien,” licht ze toe. Met haar portefeuille is ze, zeker gezien haar achtergrond, dik tevreden. “Wat dat betreft is het logisch dat ik kunst en cultuur mag doen, net als onderwijs en het maatschappelijk vastgoed. Maar ook het onderdeel afval is logisch. Mijn vader was elf jaar geleden milieupionier bij Leidsche Rijn. De thema’s afval en afvalscheiding zijn mij met de paplepel ingegoten. Ook als kunstenaar werk ik met afval.”

Investeren

Als wethouder hoopt Judith Kuijpers vooral samen met anderen zaken voor elkaar te kunnen krijgen. “Uiteindelijk gaat het erom dat je elkaar kunt zien en gezien wordt door elkaar. Dat je samen kunt bouwen. Dat doe je aan een relatie, maar ook aan een betere samenleving. Ik zal veel investeren in het zoeken naar verbinding. Mensen ontmoeten en vooral veel luisteren. Als beeldend kunstenaar weef ik ook. Je hebt daarbij horizontale en verticale lijnen. Als je ze samen verweeft, wordt je krachtiger. Ik hoop dat ik dát kan creëren. Als losse draad ben je niks, maar samen ben je sterk. Over vier jaar hoeven mensen mij zich echt niet meer te herinneren als wethouder. Het gaat mij meer om het gevoel dat anderen elkaar hebben gevonden en contact met elkaar hebben gemaakt. Oók met de Gemeente Zundert. Dat zou heel mooi zijn.”