Barry Joosen: ‘Balans tussen privé en werk vind ik heel belangrijk’

Ondernemers zijn vaak dag en nacht bezig met hun onderneming. Maar wat drijft hen? Wat is hun motivatie? En waar liggen zij ‘s nachts van wakker? In ‘Aan de keukentafel met...’ gaan we met hen in gesprek en gaan we op zoek naar het bijzondere verhaal dat zij te vertellen hebben. Deze week: Barry Joosen van Vezalux.

Waar staat Vezalux voor?

Wij richten ons vooral internationaal op lichtbedrijven. Wij importeren verlichtingsproducten, hoofdzakelijk vanuit China, en die exporteren wij voor zeventig procent in Europa Zo’n dertig procent blijft in Nederland en België.

Je bent vanuit je opleiding het bedrijf binnengerold. We zijn nu 25 jaar verder. Ga er eens in vogelvlucht doorheen.

Ik heb mbo-administratie afgerond bij het Florijn College in Breda destijds. Daarna ben ik aan de commerciële economie begonnen, maar het tweede jaar uitgestroomd. Ik zat meer in de corsotent of als leiding bij ’t Stokperdje en ik dacht: ‘Nee, dit gaat hem niet worden. Ik ga werken en dan ga ik kijken of ik alsnog in commerciële economie iets in verkoop of marketing kan betekenen’. En Vezalux was een klein bedrijf. Er zat vijf man en daar ben ik bijgekomen. Op de orderadministratie. Ik verwerkte de pakbonnen, liep op en neer naar het magazijn en maakte de facturen. Stap voor stap zijn we gegroeid en ik ben meegegroeid. In de rol van verkoper heb ik onder andere de marketing op me genomen. Inmiddels zijn we met twaalf mensen. Sinds 2017 ben ik mede-eigenaar en zit ik in de directie.

Hoe ben je mede-eigenaar geworden?

De oprichter van het bedrijf, Adri Zagers, ziet Vezalux natuurlijk als zijn kindje en is daar heel zorgvuldig mee. Toen hij de leeftijd van 60 bereikte, dacht hij: ‘Ik moet iets gaan voorbereiden voor een overdracht. Ik kan extern gaan kijken of ik kan verkopen’. Maar hij heeft het eerst aan ons voorgelegd. Hij zei: ‘Ik wil het graag bij jullie houden. Dat vind ik belangrijk’. En zo zijn we met drie oudgedienden hier om de tafel gaan zitten, waarvan er twee uiteindelijk afvielen omdat ze er minder voeling bij hadden om dat op zich te nemen. Ze zijn echter nog steeds actief hier. En ik heb het opgepakt en tegen Adri gezegd: ‘Dan ga ik met jou meelopen’. Hij is inmiddels 65 en we zitten nu op de helft van de overdracht.

Hoe is dat om die stap te maken van werknemer naar werkgever? Want eerst zit je met je collega’s en kun je aan de kantinetafel nog eens flink zeuren en doen.

Qua werk merk je dat je steeds minder ín het bedrijf werkt en meer áán het bedrijf. En dat is soms wel moeilijk. Niet alleen voor je collega’s, maar ook voor je klanten die je altijd hebt gekend. Ik heb eerst allemaal klusjes van Adri overgenomen waar hij als eerste van af wilde: verzekeringen, pensioenregels, ISO-audits, alle standaardzaken. Ondernemen is ook je cijfers leren lezen en productmanagement. Nieuwe leads opzetten, je netwerk gebruiken om je vleugels uit te slaan. Je loopt dan een beetje vooruit op het team. De collega’s neem je er eigenlijk zo in mee.

Adri Zagers zit nog voor een aantal uren in de zaak. Er zijn vast ook ‘leuke klusjes’ waar hij niet van af wil. Hoe verloopt de samenwerking onderling? 

We hebben gelukkig heel veel leuke klusjes. De verlichting is flink ontwikkeld. Van gloeilamp, halogeenlamp en spaarlamp naar ledlamp. Adri is vooral bezig met de ‘oude’ handel en richt zich op de eerste producten waar hij ook mee begonnen is. Voor heel veel klanten die we al meer dan twintig jaar kennen. Die markt wordt wereldwijd kleiner. De taart wordt kleiner, alleen onze punt wordt groter. Dus we houden er nog steeds een mooi deel van. En daarom is het ook heel fijn dat hij dat nog wil doen. Want dan hebben wij ook onze handen vrij om ons bezig te houden met nieuwe producten.

Jullie zijn eigenlijk ook een soort groothandel. Wat is jullie onderscheidend vermogen?

Ja, we bezoeken jaarlijks de fabrieken en staan iedere twee jaar op een wereldwijde beurs in Frankfurt. We hebben veel contact met onze klanten. En vanuit die klanten denken we mee in oplossingen bij speciale wensen. Zodat de klant ontzorgd is en zelf niets hoeft te importeren. Zodat het product met de juiste verpakking en met de juiste aanpassingen voor hem binnenkomt. En als we die stap hebben gemaakt, ligt er een redelijk uniek product.

Jullie leveren gewoon over de hele wereld.

Ja, al is de grootste afzet in Europa. Van oudsher exporteren we vooral naar Duitsland, Italië, Spanje en Engeland. Nederland en België zie ik als thuismarkt. Maar het gaat alle kanten op. Door een door ons ontwikkelde lamp zijn we in de aardbeiensector terechtgekomen en hebben we een Nederlandse klant die expert is op het gebied van de plant. Omdat we ook goed zijn in distributie, helpen we hem daarbij. Zo sturen wij zijn producten naar klanten in onder andere Canada en Turkmenistan. We hebben klanten in Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, noem maar op.

Wat zie je voor jezelf als de grootste uitdaging de komende jaren? De markt ontwikkelt zich natuurlijk razendsnel. 

Wat we merken is dat de producten minder gestandaardiseerd zijn dan vroeger. Daarom hebben we flink geïnvesteerd in een Product Information Management-systeem. Zodat we ons productenaanbod met onze klanten kunnen delen en overzichtelijk kunnen aanbieden. Daar zit de grootste uitdaging. Om voor de klanten inzichtelijk te houden wat we hebben en wat we kunnen

. 

Nog niet zo lang geleden ben je de vader geworden van een tweeling. Bovendien ben je bezig om een bedrijf over te nemen. Valt dat nog te combineren?

Het is vooral zorgen dat je zoveel mogelijk doet op de bekende werkuren tussen acht en zes, al heb je weleens wat beurzen en reizen die ook wat tijd kosten. Maar ik prijs me gelukkig met het feit dat ik hier begonnen ben. Destijds met de reden dat ik zo ‘s avonds ook nog tijd zou hebben voor mijn hobby’s. Zeker omdat we hier lokaal zitten, midden in het dorp. Ik eet ‘s ochtends lekker een boterham met de kinderen. Ik breng ze regelmatig naar school. Die balans tussen privé en werk vind ik heel belangrijk. Ook voor het personeel.

En het werk in de corsotent, zit dat er nog in?

Ik ga een krantje plakken en een bloemetje tikken. Maar waar ik vroeger vaak uren stond te lassen, ben ik nu heel minimaal aanwezig. In de werkgroep jurering van het Corso heb ik nu één keer in de maand een vergadering van een uur. Dus toch betrokken blijven en meedenken.

En ook nog altijd politiek actief?

Op de achtergrond. Ik ben helemaal gestopt als burgerlid, dat kost echt veel tijd. Maar destijds was ik eigenlijk vanuit het punt onderwijs zeer geïnteresseerd. Als je ergens iets van vindt, dan denk ik dat je er ook iets aan moet doen. Daar is een mooi team uit voortgekomen dat heel actief en heel professioneel bezig is. Daar ben ik heel trots op, zodat ik me ook terug kan trekken. Dat is wel vaak het geval. Ik probeer dingen in gang te zetten, maar het is niet de bedoeling dat ik in mijn eentje de kar blijf trekken.

Als je naar Vezalux kijkt, waar ben je zoal trots op?

Als David tegen Goliath zijn wij in de aardbeienteelt gestapt. Aardbeientelers kijken vooral naar de opbrengst van de plant. Wij hebben een lamp bedacht waarmee de groei van de planten sneller en beter kan worden gestuurd, met led’s op een strip vlak boven de plant. Meteen ook een goedkopere en schaduwvrije oplossing, omdat je met strips werkt in plaats van vierkante dozen. Dat zorgde voor een strijd net Signify (Philips). We zijn een traject aangegaan met een Zundertse teler waar ik vroeger zelf ook geplukt heb. Die kwam tot de conclusie dat onze installatie de helft minder energie nodig had en in aanschaf ook de helft goedkoper was. Uiteindelijk zijn er voor ons veel nieuwe opdrachten uit voortgekomen voor aanverwante producten.

Tot slot de laatste vraag. Met wie zou jij weleens aan de keukentafel willen zitten?

Dat zijn er eigenlijk twee: mijn beide opa’s. Opa Joosen stierf vlak na mijn geboorte. Hij was ondernemer en profwielrenner tegelijkertijd. En opa Huijbregts, lokaal beter bekend als Sikkie Port. Hij stierf en overleed toen ik nog op de basisschool zat. Hij was heel actief in het verenigingsleven en creatief als het om rijmen, liedjes schrijven en voordrachten ging. Vol bewondering luister ik altijd naar verhalen over hen, maar ik had ze graag aan de keukentafel willen spreken hierover. 

Barry Joosen

Naam:
Barry Joosen

Leeftijd:
47 jaar

Burgerlijke staat:
Getrouwd met Linda Timmermans (39), vader van Tuur (8) en Faas (8)

Functie:
Mede-eigenaar/directeur

Bedrijf:
Vezalux

Hobby’s:
Het liefst ben ik met Corso Zundert bezig en kruip ik in een corsotent of een maquettehok. De laatste tijd richt ik me meer op sporten en wandelen in de Zundertse bossen.