Marathonavontuur voor drie AVR’90-leden

RUCPHEN - Afgelopen zondag was de 43e editie van de Rotterdam marathon. Onder de deelnemers aan de hele marathon drie AVR’90-leden: Mark van den Brand, John Roelands en Gerard Polak.

In het voorprogramma liepen Jan en Miranda Oomen net als bijna 17.000 anderen een kwart marathon. In Rotterdam speelt vooral de beleving van deze wedstrijd met uiteindelijk de finish op de Coolsingel een rol. Gedragen door de aanmoedigen van het grote publiek geeft het een enorme kick om hier te finishen. De één minuut stilte voor de overleden wereldrecordhouder op de marathon Kelvin Kiptum was indrukwekkend. 

Mark, John en Gerard hadden zich vooraf wel een doel gesteld. 

In januari liep Mark als voorbereiding op de hele marathon 460 km. In februari kon hij als gevolg van een blessure slechts 100 km dribbelen en dacht dat deelname in Rotterdam dit jaar niet mogelijk zou zijn. Maar in maart ging het weer een stuk beter en zondagochtend startte hij toch op het schema van zijn PR. Niet geheel realistisch gezien het feit dat Mark niet fit aan de wedstrijd begon. Halverwege kwam hij door in 1 uur 26, maar na 24 km voelde hij dat het niet goed ging en liet hij zijn tempo drastisch zakken. Na 35 km moest hij nog meer in tempo terug, maar hij wilde persé de finish halen. Het laatste stuk was een lijdensweg (waarom doe je zoiets; stoppen is ook een optie?), maar na de finish in 3:08:46 was Mark trots op zijn doorzettingsvermogen en stiekem was hij in zijn hoofd al weer bezig met een volgende uitdaging. 

John Roelands wilde een revanche op zijn tijd van 4 uur 24 van vorig jaar en hoopte binnen 4 uur te finishen. Het ging hem goed af. Maar zoals velen zeggen begint een marathon pas echt na 30 km. Ook John merkte dat en moest na 30 km het tempo wat laten zakken. Een eindtijd van 4 uur was echter nog steeds realistisch. Maar zo’n 5 km voor de finish sloeg het noodlot toe: een loopster voor hem stond van het ene op het andere moment ineens stil. John moest uitwijken en daarbij schoot de kramp vol in zijn bovenbeen. De volgende actie was een val in de berm. Gelukkig werd hij door een toeschouwer geholpen die zijn been pakte en de kramp eruit duwde. Bij 40 km schoot de kramp weer in zijn bovenbeen. Uiteindelijk kon John zich herpakken en de laatste km nog in 5:45 minuten lopen. Gedragen door het geweldige publiek (waaronder veel familieleden) finishte hij met tranen over zijn wangen in 4 uur en 8 minuten. Een tijd onder de 4 uur had John zeker gehaald als de loopster voor hem niet plots stilgestaan had. Maar voor John is het mooi geweest: hij gaat niet voor een derde poging om alsnog een hele marathon binnen 4 uur te lopen. 

Gerard, die vorig jaar helaas de strijd moest staken, had zich als doel gesteld dit jaar de finish wel te halen. En dat lukte hem: na 4 uur en 23 minuten kwam ook voor hem een einde aan deze uitputtingsslag. 

Zowel Mark als John en Gerard gaven aan dat ze trainer René veel dank verschuldigd zijn voor zijn tomeloze inzet om hen voor te bereiden op de deelname aan deze marathon.