WOS zet zich al halve eeuw in voor de lokale leefomgeving

OUD GASTEL/STAMPERSGAT - Werkgroep Oud Gastel-Stampersgat (WOS), na de herindeling in 1997 veranderd in WOS Halderberge, draait al 50 jaar als lokale politieke partij mee. Met huidig wethouder Hans Wierikx (57), ex-wethouder Gerard Rabelink (70) en ex-raadslid Ton Santegoeds (78) blikken we terug.

Vanwege de betrokkenheid bij Oud Gastel en Stampersgat werd er op 27 november 1973, op initiatief van Anton Meeuwissen, Frans van Merriënboer, Ad Schepers en Jan Vermunt, een bijeenkomst gehouden wat leidde tot de oprichting van Werkgroep Oud Gastel-Stampersgat. “Dat ‘werk’ heeft de doorslag gegeven. Er moest aan de slag gegaan worden. Werk is nog steeds de rode draad”, verklaren ze de naam. Al snel kwam men erachter dat als ze écht invloed wilden hebben op de diverse sociale thema’s van die tijd, het beter was de politiek in te gaan en zo werd de WOS actief binnen de toenmalige gemeente Oud en Nieuw Gastel.

Coalitie

“Bij de verkiezingen in 1974 deden 4 lokale en 2 landelijke partijen - VVD en PvdA - mee. Die laatsten haalden allebei nul zetels. De WOS haalde als nieuwkomer 3 zetels, evenveel als de gevestigde namen. Van die 50 jaar hebben we trouwens alleen bij die verkiezingen niet in de coalitie gezeten en geen wethouder geleverd”, vertelt Wierikx. Met Frans van Merriënboer kwam in 1978 de eerste wethouder, die tot na de gemeentelijke herindeling op deze post zou blijven. Bij die gemeentelijke herindeling wilde de WOS liever bij Roosendaal of Fijnaart. “Wij wilden niet bij Oudenbosch. Daar zagen wij geen heil in. Later waren er felle discussies over de suikerfabriek. Nog steeds is het raar dat deze niet bij onze gemeente behoort”, meent Santegoeds.

Keuzes

Het drietal constateert dat de mensen bij het ‘instituut’ politiek minder betrokken zijn dan vroeger. “Begonnen werd met een ledenaantal van 20 tot 25. Op het hoogtepunt waren er 50 mensen lid van de WOS. Nu stabiliserend op een lager niveau. We zijn een vereniging en leden werven en behouden is lastig. Het is geen vanzelfsprekendheid meer en gaat met pieken en dalen. Lid zijn is nu minder ‘sexy’ en het is lastig om goede bestuursleden te vinden”, zeggen ze. “Maar de barricaden opgaan is niet veranderd, alleen gebeurt dat nu op een andere manier. Als er iets in de leefomgeving speelt dan komt men in actie. Trouwens onze verkiezingslijst invullen lukt nog vrij aardig”, merkt Santegoeds op. Vanaf het begin staat de WOS volgens hen voor een duidelijke visie, wordt deze vastgehouden en neergezet. “Om het goed te doen is een maatschappelijke en sociale betrokkenheid nodig. Het contact met de mensen is het belangrijkste. Er moeten nu eenmaal keuzes gemaakt worden en deze uitleggen daar heeft men recht op. Zowel links als rechts kan lid worden. Bij vergaderingen worden er goede en pittige discussies gevoerd.”

Mandarijntjes

Trots is men op het feit dat de WOS al zolang als lokale partij aan de bestuurlijke kant verantwoordelijkheid neemt én dat Gerard Rabelink benoemd is tot eerste burgemeester van Nederland zonder landelijke partij achter zich. “Dat was in Maasbree in 2003. Daarna ben ik van 2009 tot 2020 burgemeester van Schouwen-Duiveland geweest. Ik zag dat als een voordeel dat ik geen binding met een landelijke partij had. Twee woorden waren voor mij altijd belangrijk: vertrouwen en transparantie.” Oranje is vanaf het begin de huiskleur. Om de mensen destijds informatie te geven brachten ze oranje brieven rond. “En in verkiezingstijd riep Frans van Merriënboer dat we zeker de mandarijntjes niet moesten vergeten”, lachen ze. Afgelopen november is er in het Dorpshuis in Stampersgat een feestje op 50 jaar WOS gevierd. “De mensen van het eerste uur, voor zover mogelijk, waren daarbij aanwezig. Het saamhorigheidsgevoel kwam als vanzelf weer bovendrijven.”