Fikse opknapbeurt voor oude strafgevangenis Goes

GOES - Met een laatste grote verbouwing in 1995 was het hoog tijd voor een opknapbeurt voor de voormalige strafgevangenis aan de Albert Joachimikade in Goes. Het rijksmonument uit 1865, nu in gebruik als kantoor voor verschillende bedrijven, herbergt nog herinneringen aan het verleden, zoals half weggesloopte ijzeren staven uit de gevangenistijd. “De tralies zijn eruit gezaagd, maar verder hebben ze die gewoon laten zitten”, vertelt Mieke van der Jagt, eigenaresse van het pand, over de flinke en niet-alledaagse restauratie die in volle gang is. “De staven zijn gaan roesten en daardoor zijn rollagen boven de ramen gebarsten.”

Hoewel Mieke van der Jagt zichzelf verre van een vastgoedkenner noemt, heeft ze al enige jaren een rijksmonument onder haar hoede. “Mijn overleden man Adriaan was aannemer en hij heeft de oude strafgevangenis gekocht en opgeknapt. Hij dacht dat hij overal verstand van had en met sommige dingen die ik nu laat doen, is hij het vast niet eens, haha. Ik had het na zijn dood misschien kunnen verkopen, maar ik heb het altijd een leuk gebouw gevonden.” Zowel van buiten, als van binnen, laat ze zien. “Kijk”, wijst ze naar een houten bank in de hal, “toen Bureau Halt nog in dit pand gevestigd was, zaten de tuigjes van Goes hier te wachten op hun straf.” Nog verder terug in de tijd gaat het op de zolder. Van der Jagt vindt het prachtig dat hier nog een antieke takel (foto) staat, die vroeger veel is gebruikt. 

Tegenvallers

Voor de restauratie heeft de Goese advies ingewonnen en subsidie aangevraagd bij de monumentenwacht van Erfgoed Zeeland. Er komt heel wat kijken bij zo’n gespecialiseerde bouwklus bij een historisch adres. De oude stenen in de muren zijn breder dan de stenen die tegenwoordig gemaakt worden, geeft Van der Jagt een voorbeeld (foto). En bij het voegen van de schoorsteen bleken tegels los te zitten. “Dat zijn dan van die tegenvallers waarmee je rekening moet houden. En zo’n schoorsteen mag je dan niet zomaar slopen, omdat het een rijksmonument is. Daarvoor moet je eerst een vergunning aanvragen.”

Het ontwerp voor het in 1865 gebouwde rijksmonument komt van de hand van Allard Pierson. Deze architect leefde van 1801 tot 1870 en was gespecialiseerd in de bouw van gevangenissen. Hij bedacht onder meer het concept van een gevangenis met individuele cellen. Tot die tijd was het gebruikelijk om meerdere gevangenen samen in een cel te plaatsen. Van 1857 tot 1870 was hij rijksbouwmeester en bewaakte hij de architectonische kwaliteit van rijksgebouwen in het land. Het monument aan de Albert Joachimikade verloor in 1925 haar functie als huis van bewaring, omdat het hiervoor veel te groot was. “De gevangenis was vroeger hierachter. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben de Duitsers het nog gebruikt. Na de oorlog is het vrij snel afgebroken.”