Aan de Keukentafel met Frits Koopmans

Frits Koopmans is in oktober 2020 begonnen met zijn eigen bedrijf: Spookman Houtreclame. Een creatief reclamebureau, gevestigd aan de Meeten in Roosendaal, waarbij Frits zich vooral richt op reclame-uitingen van hout. Van menukaarten tot reclameborden en nog veel meer.

Frits, vertel eens. Waarom wilde je ondernemer worden?
Min droom was niet per se om ondernemer te worden. Ik voel me ook nog steeds niet echt een ondernemer, wat mij betreft is dat toch een vak apart. Ik wilde vooral zelfstandig zijn. Ik wilde onafhankelijk kunnen werken en daarmee mijn eigen geld kunnen verdienen. De ambitie was en is dan ook niet om een groot bedrijf op te zetten. Ik had die behoefte al langer en in september 2020 besloot ik: Ik ga het gewoon doen en dan ziek ik het wel.

Dat lijkt me een flinke stap. Je bent echt vanuit het niets begonnen?
Ja. Ik werkte al bij een reclamebedrijf in Roosendaal en daar zat ik vooral heel veel op kantoor als verkoopmedewerker. Ik was constant zaken aan het doorschuiven naar andere personen binnen het bedrijf. Ik verkocht iets en daarna ging ik verder naar de volgende klant. De dagindeling was iedere dag hetzelfde en ik was, zoals veel mensen, gewend om te leven op basis van mijn maandsalaris. Daar werd ik niet blij van. Ondertussen merkte ik dat er nieuwe behoeftes waren in de reclamebranche en daar had ik wel ideeën over. Ik wilde dat eerst naast mijn werk oppakken, maar dat vond mijn baas niet zo’n goed idee. Dus toen ben ik gestopt met werken en ben ik voor mezelf gestart. Ik had wel wat spaargeld, dus ik besloot om het gewoon een jaar te proberen. Zou het niets worden, dan zou ik na een jaar weer een ‘gewone’ baan zoeken.

We zijn inmiddels 1,5 jaar verder. Dus het is gelukt?
Ja, op zich wel. Ik had gelukkig al snel mijn eerste opdracht binnen. Via via hoorde ik dat een theater op zoek was naar meubeltjes om de 1,5 meter afstand te kunnen houden in de zaal. Ik heb toen ongevraagd een ontwerp en een prototype gemaakt en dat heb ik laten zien. Daar waren ze meteen enthousiast over en dat was eigenlijk de start van alles. Van dat geld heb ik ook meteen mijn eerste machine kunnen kopen. Dat eerste jaar was leuk en spannend tegelijk. Het is mooi om te zien dat je vanuit je eigen netwerk toch mensen bereikt die klant bij je worden, maar de continuïteit waarborgen is erg lastig. Het ene moment is het enorm druk en het andere moment hoor je weken niets.

Heb je ooit gedacht: Waar ben ik aan begonnen?
Nee, ik wist heel goed waar ik aan begon. Ik wist dat ik een jaar alles ging investeren en dat ik een jaar niets zou verdienen. Dan kan het alleen maar meevallen. Ons uitgavenpatroon ging naar beneden en het is nu vooral investeren. Als de trein straks eenmaal weg is, dan loopt het ook en dan heb je dat zo terugverdiend. We kijken wel bij elke euro: hoe creëren we daarmee zoveel mogelijk rendement? Natuurlijk vraag je jezelf wel eens af of je het wel allemaal goed doet en of je de juiste beslissingen maakt, maar dat hoort erbij. Ik hou mezelf altijd voor: ik kan altijd nog terug naar die kantoorbaan.

Kan je als zelfstandige dan wel sparren met iemand?
Dat kan wel, maar je moet uiteindelijk toch vertrouwen op jezelf en doorzetten. Het gevaar van sparren met verschillende mensen is dat je zoveel meningen hoort dat je snel van je eigen gevoel wordt afgeleid. Ik probeer zelf keuzes te maken en daar leer je ook heel veel van. Daarnaast heb ik gelukkig wel mensen in mijn omgeving die me konden helpen met het ondernemerschap. Zo heeft een bevriende accountant handvatten gegeven voor de administratie.

Vind je het leuk om ondernemer te zijn?
Ik vind het vooral leuk om mensen enthousiast te maken over iets dat er nog niet is. Het is net als een huis dat nog gebouwd moet worden. Mensen kopen het op papier en het is nog maar de vraag of ze tevreden zijn over het eindproduct. Als dat het geval is, dan is dat wel heel fijn. Dat was ook het geval bij het theater, alleen jammer dat ze daarna weinig te zien zijn geweest door de lockdowns. Wat dat betreft voel ik me meer een kunstenaar dan een ondernemer, ik wil toch eer van mijn werk.

Waarom voel je je geen ondernemer?
Ik heb het gevoel dat je als ondernemer veel meer gericht bent op het financiële aspect en ik ben meer gericht op het creatieve aspect. Zo voelt het voor mij. Geld is niet mijn drijfveer. Een ondernemer denkt: ‘Met welke producten kan ik zo veel mogelijk geld verdienen?’ en ik denk: ‘Hoe kan ik geld verdienen met mijn producten’.

Zijn er in het afgelopen jaar dieptepunten geweest?
Niet echt dieptepunten, maar ja, soms is er een maand waarin je geen of heel weinig inkomen hebt.

Wat doe je dan?
Dan ga je toch werken aan je promotie. Social media updaten, de website vernieuwen. Dat soort dingen. Ik ga niet langs de deuren of netwerkborrels afstruinen. Dat is niets voor mij. Het is veel leuker als mensen juist bij jou uitkomen omdat ze je werk ergens gezien hebben. Ik ben nu wel bezig met het maken van sampleboxen die ik kan uitdelen bij bedrijven en ik schrijf soms bedrijven aan, maar dat doe ik dan heel doelgericht.

Wat zijn je ambities voor de komende twee jaar?
Ik kan niet alles alleen blijven doen, dus ik hoop te kunnen samenwerken met een andere zzp’er en ik hoop die continuïteit erin te kunnen brengen zodat we wat meer zekerheid hebben. Ik wil het niet per se groter maken dan het nu al is. Ik wil kunnen leven van mijn eigen werk en daar ook plezier aan beleven. Ondertussen leer ik van alles, soms kan ik opeens iets nieuws maken en dat geeft een enorme kick.

Laatste vraag: Met wie zou jij aan de keukentafel willen zitten?
Ik zou wel eens met Donald Trump aan de tafel willen zitten om hem gewoon een smee te maken. Hij is natuurlijk een keiharde zakenman. Daar heb ik mijn focus totaal niet op liggen, maar hij wel. Daar kan ik waarschijnlijk veel van leren. Maar ik wil ook gewoon wel eens zien: wie is die man die zo gehaat én geliefd wordt? Ik vind dat altijd wel leuk, van die outcasts die overal doorheen beuken en die het dan toch maken.