Anny van Hooijdonk trots op Stampersgat

STAMPERSGAT – Tijdens de lintjesregen werden dit jaar acht Halderbergenaren verrast met de komst van de burgemeester die het speldje persoonlijk uitreikte en ieder van hen bedankte voor hun belangeloze inzet. Iedere week zetten we één van de gedecoreerden in de spotlights. Deze week leest u wat het vrijwilligerswerk voor Anny van Hooijdonk-Theunisse heeft betekend.

DOOR ELS ROMMERS

Dat ze een koninklijke onderscheiding zou krijgen, zag de 78-jarige Anny van Hooijdonk, absoluut niet aankomen. "Een poosje geleden ben ik namelijk gestopt met alle vrijwillige taken", vertelt de sympathieke Anny. "Hadden ze het me vooraf gevraagd, had ik gezegd dat al die poespas niet nodig is, maar nu ik het lintje eenmaal heb, voel ik me toch vereerd", geeft ze te kennen.

Win-win-situatie
Anny's vrijwilligerscarrière begon bijna dertig jaar geleden bij VV de Schutters. "Onze zonen voetbalden daar. Er was iemand nodig die de kantine schoonmaakte en die entreekaartjes en loten wilde verkopen. In die tijd moest er voor het kijken naar een voetbalwedstrijd nog betaald worden", verduidelijkt Anny. "Uiteraard was ik fan van VV de Schutters. Mijn man echter was supporter van FC Gastel. Als die twee clubs tegen elkaar moesten spelen, leverde dat grappige taferelen op, want dan stonden mijn man en ik ieder aan een kant van het veld onze favoriet toe te juichen", herinnert ze zich nog goed. "Na afloop dronken we een Schobbelèrtje om de winst van onze eigen club of die van de tegenstander te vieren!"

Ziekenbezoek
Ook zette Anny zich in voor de KBO, afdeling Stampersgat, waar zij al ruim 25 jaar lid van is. "Toen mijn echtgenoot nog leefde, meldden we ons aan. Niet lang na zijn overlijden vroeg mijn neef, die destijds in het bestuur zat, of ik af en toe een handje wilde toesteken bij activiteiten", vertelt Anny. "Op die manier bleef ik onder de mensen. Dat vond ik een goed idee. Het bleef overigens niet bij één middagje in de week. Niet zelden was ik drie keer per week in Dorpshuis de Steiger te vinden. Zestien jaar lang heb ik in het bestuur gezeten. Ik was niet alleen betrokken bij de organisatie van vieringen, toneeluitvoeringen, jaarvergaderingen en de bingo, maar ging ook op ziekenbezoek."

Hoge opbrengst
Het was wederom Anny die tijdens biljartwedstrijden in de Steiger alle aanwezigen voorzag van drankjes. "Inmiddels schenken de leden zelf hun koffie in. Wel kom ik nog regelmatig in de Steiger, maar dan om een potje bingo te spelen en voor het samenzijn, want ik ben nou eenmaal een gezelligheidsdier", zegt Anny. Haar open en vriendelijke benadering heeft vast en zeker ook bijgedragen aan de grote opbrengsten die zij telkens tijdens collectes wist te realiseren. Zo ging ze jarenlang langs de Stampersgatse deuren voor onder andere de hart- en nierstichting, het KWF, het Rode Kruis en het epilepsie- en astmafonds. "Ik kreeg eigenlijk nooit nee te horen. Iedereen op het dorp kent me. Bovendien zijn Stampersgatters loyaal en gul. Dat wij zo'n bloeiend verenigingsleven hebben, geeft wel aan hoeveel saamhorigheid hier heerst", zegt de in Stampersgat geboren en getogen Anny met enige trots.

Steentje bijdragen
Op de ochtend van de lintjesregen verwachtte Anny eigenlijk op stap te gaan met haar broer uit Utrecht die in het complot zat. "Pas toen ik mijn dochter met gebak zag staan en de burgemeester gewaar werd, wist ik hoe laat het was", lacht Anny. "Dat zelfs mijn kleinkinderen waren gekomen, vond ik geweldig. Al met al is het krijgen van een koninklijke onderscheiding toch wel bijzonder. Tenslotte krijgt niet iedereen een lintje. Allicht heb ik een steentje bijgedragen aan de maatschappij, anderzijds heeft het vrijwilligerswerk mij ook geholpen. Het leverde niet alleen sociale contacten op, maar bovenal veel voldoening!"