Weer eist tol van deelnemers Survivalrun Steenbergen

STEENBERGEN - Deelnemers aan de Survivalrun Steenbergen kampten zondag bij Sportvereniging Diomedon met wind, hagel- en regenbuien. Veel jeugdige survivalrunners ruimden 's ochtends noodgedwongen het veld door onderkoeling. Het bestuur besloot daarom de waterhindernissen uit de middagrun te schrappen. Susan Buuron, bestuurslid en vicevoorzitter van het comité Survival Steenbergen: "Aan de middagrun doen ook recreanten mee. Het is onverantwoord om hen met dit weer het water in te sturen."

"De meeste jongeren bij deze run survivallen als sport", vertelt Susan Buuron. "Zij zijn bekend met de omstandigheden, maar missen een speklaagje. Daarom kunnen zij minder goed tegen kou." De organisatie hield van tevoren al rekening met slecht weer. "Medewerkers pikken de afvallers gelijk op en beschermen hen met isolatiedekens." De vicevoorzitter laat weten dat de recreantenrun voor volwassenen nauwelijks lichter wordt door de geschrapte onderdelen. "De survivalrun op zich is al erg zwaar. De renners nemen nog steeds alle hindernissen, maar hoeven niet meer door water te baden."

Zelfredzaam

Sportvereniging Diomedon houdt de survivalrun dit jaar voor de negentiende keer. Er zijn ruim zevenhonderd voorinschrijvingen en op de dag zelf is er ook nog inschrijfmogelijkheid. "Deelnemers kunnen zich individueel of per koppel inschrijven. Wie zich individueel inschrijft, moet zichzelf zien te redden. Koppels mogen elkaar helpen bij de hindernissen", laat de vicevoorzitter weten. "Er zijn twee routes. Het lichte parcours is 4,5 kilometer lang en de zware route heeft een lengte van 6,5 kilometer."

Verschil

Het lichte en het zware parcours lopen grotendeels langs dezelfde hindernissen. De zware route heeft een extra hindernis bij het scoutinggebouw, maar volgens Buuron zit het verschil niet alleen in de afstand. "De manier waarop de hindernis genomen wordt, bepaalt de zwaarte van de route. Er is bijvoorbeeld een hindernis waarbij een touw aan een horizontale balk hangt. Deelnemers aan het lichte parcours moeten via het touw omhoog klimmen, de balk aantikken en mogen dan weer verder. Dat is anders bij de zware route. Renners moeten daar omhoog, over de balk heen en via het touw weer omlaag. Dat kost veel meer energie", licht bestuurslid Buuron toe.

Klimtechniek

Deelnemers krijgen bij de start een bandje rond hun pols. Maurice Botermans, voorzitter van Survival Steenbergen en tevens wedstrijdleider: "Survivalrunners moeten de hindernissen met bepaalde klimtechnieken nemen. Juryleden die bij de hindernissen staan, letten op die techniek. Wanneer het een renner niet lukt om een hindernis op de goede manier te nemen, mag het overnieuw. Lukt het dan nog niet, dan knipt de jury het bandje door en volgt diskwalificatie. De deelnemer mag de run dan wel uitlopen, maar doet niet meer mee voor het klassement."

Survivalsituatie

Botermans legt uit waarom klimtechnieken bij de Steenbergse Survivalrun zo belangrijk zijn. "Ons evenement is geen mudrun, maar een echte survivalrun. Een mudrun maakt gebruik van obstakels. Iedereen die een beetje gek is, kan die obstakels overwinnen. In een echte survivalsituatie moet iemand zich met minimale krachtsinspanning redden. De juiste klimtechniek is dan van levensbelang", aldus de wedstrijdleider.

BIJDRAGE BERND ENGELEN