Nieuwe ambulances voor Huisartsenpost West-Brabant

WEST-BRABANT - Bij de Huisartsenpost West-Brabant werden maandag vier nieuwe ambulances in ontvangst genomen. Met deze speciale ambulances kunnen de huisartsen van de post in geval van spoed huisbezoeken afleggen. Deze ambulances vervangen de huidige wagens en zijn uitgerust met alles wat een arts in een noodsituatie nodig heeft. “Het is zeer belangrijk dat deze auto’s goed uitgerust zijn voor spoedhandelingen”, aldus huisarts Gaston van de Weijer. Dutch Medical Group overhandigde de vier ambulances.

Bij het hoofdkantoor van de Huisartsenpost in Etten-Leur werden maandag rond het middaguur vier gloednieuwe ambulances onthuld. Twee van deze ambulances worden gestationeerd bij de huisartsenpost in Breda. Ook de huisartsenposten in Roosendaal en Bergen op Zoom ontvangen ieder één ambulance. De nieuwe ambulances vervangen de huidige voertuigen van de Huisartsenpost West-Brabant. Het grootste verschil met de oude wagens is dat de nieuwe ambulances hybride zijn.

De ambulances van de Huisartsen post zijn tevens niet de reguliere ambulances. “We zijn voor mensen met medische spoedgevallen waarvoor ze normaal gesproken naar de huisarts zouden gaan. Wij werken in de avond, nacht en het weekend wanneer de reguliere huisartsen dicht zijn. Als men dan iets heeft dat niet kan wachten, kunnen ze bij ons terecht”, legt Marcia Douenburg uit.

Zij is locatiemanager van de huisartsenpost in Roosendaal en Bergen op Zoom. “Als mensen de huisartsenpost bellen, kijken we eerst of iets spoedeisend is of dat ze kunnen wachten tot ze bij hun eigen huisarts terechtkunnen. Als het niet kan wachten, kijken we of iemand zelf naar de huisartsenpost kan komen. Zo niet, dan sturen we een ambulance.”

Goed uitgerust op pad

Een van de huisartsen die dan op pad wordt gestuurd, is Gaston van de Weijer. Volgens hem is een goed uitgeruste ambulance een belangrijk onderdeel van het werk. “De auto is bijvoorbeeld uitgerust met zuurstof om benauwde patiënten te helpen. We hebben ook medicatie aan boord, zij het een beperkte hoeveelheid, maar het zijn wel de meest essentiële medicijnen die direct moeten worden toegediend. We hebben ook beademingsapparatuur en een defibrillator aan boord. Dit zijn allemaal zaken die we nodig hebben bij spoedgevallen.”

De ambulances zijn ook voorzien van een IT-systeem waarmee ze oproepen binnenkrijgen en kunnen zien waar ze naartoe moeten. Daarnaast kan de arts ook gemakkelijk recepten uitschrijven en doorverwijzingen opsturen via dit systeem.

Alleen voor spoedgevallen
Volgens Van de Weijer is het werk heel divers en kom je veel verschillende situaties tegen. “Ik heb bijvoorbeeld meegemaakt dat een man van 40 was gevallen. Hij lag al twee dagen op bed en kon niet meer op zijn benen staan. Daar gaan wij naar kijken, want dat is natuurlijk vreemd. Waarom ligt iemand twee dagen op bed? Het bleek dat hij zijn heup had gebroken.”

Toch is niet elke melding even ernstig. “We zijn een spoeddienst en mensen moeten zich realiseren dat we alleen voor spoedgevallen ter plaatse komen. Soms bellen mensen ons met allerlei aandoeningen die geen spoed vereisen en waarvoor ze ook naar hun eigen huisarts kunnen gaan. Dat is eigenlijk niet de bedoeling. We zijn er niet voor een vlekje of een rode plek op de arm. Als het geen spoedgeval is, stel ik de mensen gerust en verwijs ik ze naar hun huisarts.”

Prioriteiten
Van der Weijer legt uit dat de spoedgevallen waarbij ze ter plaatse komen in verschillende prioriteiten worden ingedeeld. “Zo heb je prioriteit twee, waarbij iemand binnen een half uur moet worden geholpen. Dan wordt ingeschat dat iemand niet al te lang kan wachten. Daarna heb je prioriteit drie, waarbij iemand binnen een uur moet worden gezien. Vervolgens heb je prioriteit vier en hoger, waarbij men langer kan wachten. We moeten er wel naartoe, maar er is geen tijdslimiet.”

Prioriteit één is wanneer er direct een ambulance ter plaatse moet komen. Bij deze prioriteit wordt meestal de reguliere ambulancedienst ingezet. “Alleen soms zijn er geen reguliere ambulances beschikbaar, zoals een paar weken geleden. Toen vroeg de meldkamer ons: kunnen jullie die prioriteit één rijden? We stonden op dat moment net bij een patiënt voor de deur. Die mensen vonden dat niet zo leuk, maar we moesten meteen doorrijden.”[n]
DOOR MICHEL CLAESSENS