Steen van de duivel terug naast Mariakapel in Welberg

WELBERG - Wederom heeft het dorpje Welberg binnen de gemeente Steenbergen een duistere kant ontpopt. Na de historische taferelen met de gestigmatiseerde Janske Gorissen, die de duivel ontmoette in 1929 waarbij een pootafdruk in haar laken verscheen, en de dorpsnaam die verandert naar Helberg rond Halloween feesten met horrorverhalen in de inmiddels ongewijde Corneliuskerk, is de steen van de duivel teruggelegd naast de Mariakapel aan de Hoogstraat.

De steen van de duivel wordt ook wel de bloedsteen van Welberg genoemd en moet onder andere een toeristische trekpleister worden aan een wandelpad door het dorp. Een pleister is wellicht letterlijk op z'n plaats, want wie de steen aanraakt kan zich flink bezeren met bloed aan de handen als gevolg. Het hoort bij het historische verhaal dat hierachter steekt. De vorige eigenaar, Rini van Broekhoven uit Welberg, doet het verhaal bij de terugplaatsing naast de Mariakapel uit de doeken ten overstaan van burgemeester Ruud van den Belt en wethouder Wilma Baartmans.

Noodweer

Het verhaal is eerder beschreven in het boek 'De duivel op de lijkwagen' in 1959 door dr Martien J.G. de Jong en is in herdruk gegaan in 2015. "Toen de burgemeester Pieter Carel Wijnmalen in 1833 begraven moest worden", vertelt Rini van Broekhoven, "moest dat 's nachts gebeuren. Er reed een koets en de pastoor ging mee, maar de duivel sprak ook mee. Er was noodweer en de paarden steigerden. De kist viel van de koets in de wei en werd een steen, een bloedsteen. Mijn grootouders hebben hier in het bos gewoond en hebben moeten vluchten in de Tweede Wereldoorlog. Toen ging het verhaal al rond. De bloedsteen is destijds voor twee taarten gekocht en ingemetseld bij een open haard."

Brandafdruk

"Dit is goed voor het erfgoed", laat de wethouder weten. "Er komt een bord voor het ommetje in Welberg." De steen van de duivel is niet het eerste bizarre verhaal in Welberg met een duistere en lugubere achtergrond. Nog geen eeuw later in 1929 hoorde en zag Janske Gorissen de duivel die een pootafdruk achterliet in haar hagelwitte laken. Dit laken, met brandafdruk van voornoemde poot, blijkt achter slot en grendel in het bisdom van Breda te liggen. Janske stond bekend om haar stigmata. In de Corneliuskerk werden Marialiederen gezongen volgens de Janskecyclus waarbij de liturgische vormgeving anders werd en haar afwijkend gedrag ging opvallen.

Ontkracht

In deze 21ste eeuw blijven de gruwelen aan. De Corneliuskerk werd in 2014 aan de eredienst onttrokken. Sindsdien wordt de kerk ingezet als horrorkerk met evenzo lugubere verhalen tijdens Halloween. Wie deze feiten opsomt en gevoelig is voor bijgeloof zou Welberg inmiddels kunnen zien als vervloekt dorp. Maar er is hoop. De bloedsteen wordt ontkracht door de ernaast gelegen Mariakapel, volgens wethouder Baartmans. De burgemeester ziet een betekenis voor de toekomst en wil geen versteende verhoudingen zien.