Eva Luijkx: ‘Niet iedere goede fysiotherapeut is een goede ondernemer’

RUCPHEN - Eva Luijkx is, samen met Robin Mol, sinds 2009 eigenaar en oprichter van fysiotherapiepraktijk Dynamico. Ze begon in januari van dat jaar in Tilburg, maar al snel (in september) opende er ook een vestiging in Rucphen.

Eva, hoe ben je in eerste instantie in Tilburg terechtgekomen?

Ik werkte als fysiotherapeut bij een praktijk in Oud-Gastel en ik zat op de locatie bij het voormalige sportcentrum ‘Top Shot’ in Roosendaal. De eigenaren daarvan besloten de onderneming te verkopen en naar Tilburg te verhuizen om daar een groot sportcentrum op te zetten en ze vroegen of ik mee wilde om daar een praktijk te openen. Het klikte destijds al heel goed met mijn collega Robin en samen zijn we het avontuur aangegaan.

Hoe kwam je in Rucphen terecht?
We kregen via via de mogelijkheid om in Rucphen te starten. We zagen een kans en die hebben we gegrepen. Inmiddels zijn we op die locatie zelfs al uit ons jasje gegroeid en daarom zijn we uiteindelijk verhuisd naar onze huidige locatie aan de Kozijnenhoek 80.

Wilde je altijd al ondernemer worden?
Nee, eigenlijk niet. Stiekem heeft het er misschien altijd al ingezeten, maar tijdens de opleiding werd daar bijvoorbeeld ook helemaal geen aandacht aan besteed. Je kan je als fysiotherapeut enorm verdiepen in allerlei facetten, maar ondernemerschap hoort daar niet bij. Door het gewoon te doen, zijn we steeds wijzer geworden.

Welke fouten heb je gemaakt?
Nou ja, fouten. Ik weet dat we in het begin echt hebben lopen zwoegen aan de eerste contracten. Die wilden we helemaal goed in elkaar zetten en later bleek dat mijn man daar gewoon mee had kunnen helpen door middel van sjablonen. Dat is wel de meerwaarde van twee ondernemers onder één dak. Dat soort dingen. We hebben ook ooit een vestiging gehad in Roosendaal bij Kroevensport. Dat was een mooie faciliteit, maar dat was een kwestie van niet het juiste poppetje op de juiste plek. Dat is prima en daar hebben we van geleerd.

Waarom vond je het belangrijk om voor jezelf te beginnen?
Ik had een eigen visie over hoe je het beste dit vak kan uitoefenen. Het was niet dat ik het niet naar mijn zin had, maar ik wilde het gewoon anders doen. Ik wil niet dat mensen naar ons toekomen, omdat we om de hoek zitten. Ik wil dat mensen naar ons komen, omdat ze weten dat ze bij ons professionele hulp krijgen.

Vind je het leuk om ondernemer te zijn?
Ja, ondernemen is ook gewoon leuk. Je hebt alles in eigen regie en je kan zelf de lijnen uitzetten. Natuurlijk moet je ook zelf verantwoordelijkheid nemen, ook als het minder gaat. Niet iedere goede fysiotherapeut is automatisch een goede ondernemer. Het leukste vind ik het samenstellen van het team. De juiste mensen op de juiste plaats zetten om gezamenlijk het bedrijf naar een hoger plan te tillen. Al kan dat ook een valkuil zijn.

Kan je dat uitleggen?
Wij hebben in verhouding veel therapeuten in dienst met een universitaire opleiding. Dat zijn dus fysiotherapeuten met een specialisatie en die zijn dan ook duurder dan algemene fysiotherapeuten. Voor de kwaliteit van behandelen is dat de juiste keuze, maar vanuit de zorgverzekeraar krijgen we hetzelfde tarief. Bedrijfsmatig is dat dus misschien niet altijd de beste keuze. Toch kiezen we hier wel bewust voor, omdat we geloven in goed opgeleid personeel en we geloven in de kwaliteit van de zorg die zij kunnen leveren.

Zie je jezelf meer als fysio of meer als ondernemer?

Ik ben een ondernemende fysio. Het is heel goed om zo nu en dan nog aan de tafel te staan, maar we zijn inmiddels zo groot dat ik ook echt wel tijd moet vrijmaken voor het ondernemerschap. Ik heb een bepaalde verantwoordelijkheid voor mijn collega’s en personeel. We hebben zo’n zes jaar geleden ook een vestiging in Zevenbergen geopend en we verzorgen de fysiobehandelingen voor NAC Breda. Dat kan je niet allemaal regelen als je ook nog veertig uur aan de behandeltafel staat.

Hoeveel uur sta je wel aan de tafel?
Dat is nu zo’n 8 tot 10 uur. De rest van de tijd steek ik in mijn studie, het ondernemen en in de thuissituatie. Dat is soms wel een uitdaging. Wij zijn twee ondernemers onder een dak wat maakt dat we veel samen kunnen sparren, maar alsnog is het soms lastig om alle bordjes in de lucht te houden.

Word je als vrouwelijke ondernemer altijd serieus genomen?

In het begin was dat misschien iets minder. Ik was natuurlijk ook nog best jong. Dus ja, soms kwamen er dan mensen binnen en die vroegen mij naar de baas. Dat vond ik wel prima. Inmiddels gebeurt dat bijna niet meer. Mensen kennen je wel. Daarnaast werken wij vaak ook gewoon met een trainingsbroek aan en een werkpolo. Dan verwachten mensen niet meteen dat je de baas bent.

Waar zitten voor jou de komende tijd de uitdagingen?

Voor mij persoonlijk is dat het afronden van mijn derde masteropleiding tot bekkenfysiotherapeut. Voor de praktijk is dat toch consolideren, het belangrijk om de stabiliteit terug te vinden. Daarnaast willen we de specialisaties binnen het team verder uitbouwen, maar we gaan nu geen grote sprongen maken. Eerst maar eens terug naar het oude normaal.

En wat is het doel voor over vijf jaar?
Dan hoop ik dat we wel wat gegroeid zijn. We hebben nu 21 fysio’s en in totaal 40 mensen in dienst. Ik hoop dat we dan 25 tot 30 fysio’s in huis hebben en misschien één locatie erbij in West-Brabant, maar dan moet het wel echt een toegevoegde waarde hebben. Een nieuwe locatie is geen must. Het is ook prima om hier verder te groeien. Als je kijkt dat we in 2009 zijn gestart als dorpspraktijk en dat het nu uitgegroeid is tot een regionale praktijk. Dan doen we het best prima.

Laatste vraag alweer: Met wie zou jij eens aan de keukentafel willen zitten?

Dan zou ik toch een theetje willen drinken met Elon Musk. Ik heb zijn biografie gelezen en ik vind dat toch wel een hele bijzondere man. Ik zou hem wel willen vragen naar zijn drijfveren, zijn keuzes, maar ook risicomanagement.